Şiir ve Ünzile

Yazılarını beğenerek takip ettiğim köşe yazarı Doğan Hızlan bu hafta bir yazısına "Size bir soru soracağım." diye başlıyor ve, "Dünya Şiir Günü'nde bir şiir okudunuz mu?"diye soruyor.

Cevabı "Hayır" olanlara da "Yazık ediyorsunuz kendinize!" diye çıkışıyor.

Bazı insanlar tüm olgunluklarına rağmen şu davranışı sergilemekten çekinmiyorlar:

Kendileri gibi olmayanlara tahammül etmekte zorlanıyor hatta hakir görmeye kadar vardırabiliyorlar işi.

Sanatın hayatlarda sağladığı farkındalığı ve kaliteyi özümseyenlerde; hayata dair ebedi estetiği yakalayanlarda bu hali hep sezinliyorum; bir nevi kibir!

Ancak köşe yazısının "Şiirden uzak bir dünya, bence bir karanlık dünya ile özdeştir" diye biten sonunu okuduğumda sorgulama gereği duydum.

Sayın Hızlan'ın hayatındaki şiir ile benim hayatımdaki şiir aynı mı?

Şiiri sevmek başka; şiiri dünyanın ışığı ile özdeş tutmak başka...

Belki de şiire karşı benim tavrım sadece bir gönül eğleme...

Durumun farkına varınca; kendimde var bildiğim şiir sevgisinin nispeten ne kadar da ham olduğunu ayırt edince Doğan Hızlan'ın tavsiyesine uymak ve bir şiir okumak istedim.

Kitaplığa gidip her şiiri defalarca okuduğum antolojiyi almak yerine internette kaldım.

Aklıma ilk gelen Lale Müldür'ün Çay Kuarteti adlı şiiri oldu.

Sonra Ingeborg Bachman'ın o iniltili cılız sesinden kaya gibi dizeler okumak ne iyi olur diye düşündüm.

Böyle o şiirden bu şaire gidip gelirken ekranda açık kalan bir başka pencereye gözüm kaydı ve tekrar ruhum sıkıldı.

Çağdaşlık yolunda ilerleyen ülkemizin nedense hala sahip çıktığı "ağalık zihniyeti ve terbiyesi" sonucu 17 yaşındaki bir kız çocuğuyla evlenen 70'lik Halis Ağa ve yaptığı hatanın senesi dolmadan intiharın korkunçluğundan medet uman genç kızın fotoğrafları zihnimi ve hislerimi bulandırdı.

Sezen Aksu'nun sözlerini de yazdığı o unutulmaz şarksı Ünzile'nin melodisi zihnimde çalmaya başladı.

İşte sözleri; umarım bu sözleri vicdanımızda tartar kalbimizde saklarız:

“ıÜüÜnzile insan dölü / On kardeş beşi ölü / Büyüdükçe unufak / Ve gelir de görücü / İnci gibi dişi / Görücü bilir işi / Söğüdüm ağlar gider / Olur hatun kişi / Varmadan sekizine / Ergin oldu ünzile / Hem çocuk hem de kadın / Onikisinde ana / Bir gül gibi al ve narin / Bir su gibi saydam ve sakin / Susar kadın Ünzile / Yağmuru kim döküyor / Ünzile kaç koyun ediyor / Dayaktan uslanalı / Hiçbir şey sormuyor / Korkar durur gitmez / Köyün en son çitine / İnanır o sınırda / Dünyanın bittiğine / Ünzile insan dölü / Bilinmezlere gebe / Sırların mihnetini / Yükleyip de beline / Varmadan sekizine / Ergin oldu ünzile / Hem kadın hem de çocuk / Onikisinde ana / Bir gül gibi al ve narin / Bir su gibi saydam ve sakin / Susar kadın Ünzile”

SABAH AKDENİZ’DEN ALINMIŞTIR