Altın Portakal Film Festivali bitti.
Ama ardından söylenenler bitmedi...
Eleştiriler hala sürüyor...
Hele kimi eleştiriler var ki demir leblebi...
Örneğin Hıncal Uluç'un festivalden “Utanç Festivali” diye söz etmesi.
Fakat bir yandan da “Dost acı söyler” sözü geliyor akla...
Bugünün eksiklerini doğru tespit ederek yarın için önlemler almak ve gereken dönüşümü yapılandırmak kaçınılmaz görünüyor...
Festivali halka indirmek fikri güzel ama 'halk' çıtasını yüksek tutmakta da fayda var.
Bu yüzden ulusal basında çıkan hatta “Twitter.com”da devam eden tüm olumsuz eleştirilere karşı dirayeti elden bırakmadan düşünmek Antalya için hem bir ödev hem bir görev haline geldi.
Yarışmaya katılan ve ödül alan sanatçıların özellikle ödül gecesindeki kılık kıyafeti ve sahnedeki duruşu şiddetle eleştirilen konulardan.
Bazı sanatçıların-tabiri caizse- kılıksızlığının tam anlamıyla festivalin prestijine, festivali hayata geçiren kişi ve kuruluşlara, ödülü verenlerin statüsüne, bu festivali sahiplenen Antalyalılara ve yurt genelinde izleyenlere büyük bir saygısızlık olduğu görüşü hakim.
Bu görüşe katılmamak mümkün değil.
Sanatçı dediğin özgün kişiliktir. Ele avuca sığmaz, kalıba girmez. Söyleyecek sözü çoktur. Hepsi tamam ama...
Sanatçı sözünü; çektiği filmde, oynadığı rolde, yazdığı senaryoda, kitapta, şiirde, resimde söyler, öyle değil mi?..
Ödül almak için sahneye çıktığında değil!
Ödül alan sanatçılarımızın sahnede içine düştükleri mesaj kaygıları ve mesaj verme çabaları gerçekten dramatik bir tablo oluşturdu.
Ancak, şunu da söylemekte fayda var:
Sanatçılar dünyanın her yerinde biraz öyle.
Geçen yıllarda festival konuklarından dünyaca ünlü Mickey Rourke törene sarhoş bir halde katılmıştı.
Kendisine ikram edilen kokteyli köpeğine içirmeye çalışmıştı.
Faye Dunaway tavırlarıyla yanına yaklaşan herkesi yerle bir eder havasındaydı.
Sadece smokinle tuvalet giymekle saygı gerçekleşmiyor demek ki.
Bu yıl yabancı konuk yerine Türk sineması emektarlarının tercih edilmesi güzeldi.
Altın Portakal Film Festivali'nin dünya çapında gerçekleşmesini gönülden diliyorum. Ancak bunu Türk sinemasını ve oyuncularımızı çiğneyerek yapamayacağımız gün gibi ortada.
Geçen hafta Cüneyt Arkın bir gazetedeki röportajında şöyle diyordu:
“Bizi kimse önemsemiyor. Sinemaya geçen hakkımızı, emeğimizi takdir eden yok. Bir televizyon dizisi için sabah saat yedide çağırdılar akşama kadar sandalye üstünde beklettiler sonra da sıran gelmedi diye yolladılar. Çok gücüme gitti.”
İşte böylesi gücenmişliklerin üzerine kendimizi paralasak da dört başı marur bir festivalin ortaya çıkması mümkün değil.
Bizim sanatçımız orada açlıktan ölüyorsa, sokaklara düşmüşse, gücüne giden işlere razı olmuşsa...
Gözümüzü bu gerçeğe kapayıp, Faye Dunaway' den, Anjelina Jolie' den Brad Pitt'den yana bakmak görgüsüzlük oluyor.
Tüm bunların yanında bu yıl festivalin maddi imkansızlıklar içinde gerçekleştirildiğini de biliyoruz.
Ama mazeret saymıyoruz.
Bir de festivalin logosu olan “göz” var ki...
Kimse beğenmedi.
SABAH AKDENİZ’DEN ALINMIŞTIR
Antalya’daki orman yangını kontrol altına alındı
Antalya’da ulaşım ücretine yüzde 33 zam geldi
HayatPark’ta yöresel ürünler pazarı kurulacak
Köprüdeki feci kaza ucuz atlatıldı
Kahraman müzakereci genç kadını ölümün kıyısından çekip aldı
Hasyurt Tarım Fuarı’nı 3 günde 30 bin kişi ziyaret etti
Antalya Valisi Şahin: "Kaleiçi hak ettiği değeri alacak”
Antalya’ya yerleşen Rusya ve Ukraynalılar memleketlerine dönüş yapıyor
Teleferik kazasının ilk duruşması 11 Haziran’da yapılacak
Bu kez anneler yarıştı, çocukları destek verdi
ANTALYA KALEİÇİ ve KAYBOLAN KÜLTÜRÜ 01.05.2024 OSMAN VURAL