Şimdiye kadar kendim için yaptığım en güzel şeyi bu ay gerçekleştirdim ve sigarayı bıraktım…
Üstünden koca bir buçuk ay geçti ve en ufak bir akıl çelinmesi, niyet kayması dahi olmadı.
Demek ki bırakılabiliyormuş…
Üstelik bırakıldığında dünya altüst de olmuyor… Bir eksiklik, bir yavanlık, bir anlamsızlık; haşa, katiyen yok…
Tecrübe edinmek isteyen okurlar olabilir, onun için konuyu açmak isterim:
Gençlik dönemi 80’li yılların ortalarına rastlayanlar iyi bilir, o günlerde sigara gençliğin en kuvvetli ifadelerinden biriydi… O yıllarda gençliğini yaşayıp da sigaraya kayıtsız kalan hemen hemen yok gibidir…
İşte o günlerden buyana yani 20 yıldır sigara içmekteydim… Kısa süreli periyotlarla ve mütemadiyen…
Son yıllarda öne çıkan sağlıklı yaşam anlayışı her tiryaki gibi beni de etkiledi doğal olarak. Sigara paketlerinin üstüne yazılan “ Sigara Öldürür” mesajları kabul ediyorum ki; iç ürpertici geliyordu… Çevrem ve en çok da bana gerçek sevgilerini bağışlayan ailem bırakma konusunda sürekli telkinde bulunuyordu… En çok çocuklarımın sözleri etkiliyordu ama yine de biliyordum ki azaltılır ama bırakılmaz!
Birkaç kez çevreme karşı (yalandan) denemelerim oldu. Ama hiçbir denemede bırakmaya girişmedim. Sadece azaltma yönünde denemelerdi bunlar…
Sonra bir anda her şey değişti…
Küçük bir sağlık tehdidi yaşadım…
Ölümlü olduğumu felsefi değil bilakis pratik açıdan idrak ettim…
Kadere karşı boynumuz kıldan ince ancak hayata inanmak, hayata saygıyla bağlanmak da insan olmanın getirdiği bir vazife…
Pişman olmak, üzülmek vs. değil…
Sigarayı bırakmak sadece karar almakmış; hepsi bu…
Ve yeter sebep olduğunda o kararı almak hiç de zor değilmiş…
İlk günler biraz tadım kaçtı tabii… Tuhaf bir boşluk hissi…
Artan abur cubur yüzünden hızlı kilo artışı (ki bir ayda 4 kilo kadar hızlı)…
Bedenin verilen karara ilk tepkisi, nazlanması, sızlanması, bir nevi tehdit etmesi bunlar…
Devam eden günlerde tüm bu tepkiler azaldı. Kilo artışı durdu… Boşluk hissedilmez oldu falan…
Velhasıl, sigarayı bıraktım…
Bazen bu cümleyi kendi kendime söylemek hoşuma gidiyor. Sanki matah bir iş başarmışım gibi… İnsanlar neler neler başarırken!
Buraya kadar güzel de ya yeniden başlarsam?
Sanmıyorum…
Şimdi sigara içenlere üzüntüyle bakıyorum…
Sigaranın düşman olduğunu idrak etmek çok zor ama bu idrake vardıktan sonra da onunla dost olmak çok zor…
Belki de biraz erken efeleniyorum… Dilerim zaman beni önce kendime sonra sizlere karşı mahcup bırakmaz…
Sigara nedir ki! Hayatın içinde birbiriyle yarışan bu kadar çok güzellik varken… Örneğin müzik…
En hoşlandığım anlardan biri yazı yazarken sigara içmekti… Şimdi de aynı hoşluğu yazı yazarken müzik dinleyerek yakalıyorum… Bakın nasıl da hoş:
“Cigaramı sardım karşı sahile
Yaktım ucuna acıları
Ağları attım anılar doldu….”
Antalya’daki orman yangını kontrol altına alındı
Antalya’da ulaşım ücretine yüzde 33 zam geldi
HayatPark’ta yöresel ürünler pazarı kurulacak
Köprüdeki feci kaza ucuz atlatıldı
Kahraman müzakereci genç kadını ölümün kıyısından çekip aldı
Hasyurt Tarım Fuarı’nı 3 günde 30 bin kişi ziyaret etti
Antalya Valisi Şahin: "Kaleiçi hak ettiği değeri alacak”
Antalya’ya yerleşen Rusya ve Ukraynalılar memleketlerine dönüş yapıyor
Teleferik kazasının ilk duruşması 11 Haziran’da yapılacak
Bu kez anneler yarıştı, çocukları destek verdi
ANTALYA KALEİÇİ ve KAYBOLAN KÜLTÜRÜ 01.05.2024 OSMAN VURAL