Kemer, heykel, hümanizma

Antalya’nın en güzel ilçelerinden Kemer farklı bir konuyla gündemde: Aşk Heykeli..

Önceki Başkan Hasan Şeker tarafından yaptırılan fakat Başkan Mustafa Gül tarafından kamuoyunu rahatsız edici bulunarak söktürülen, yargı kararı sonucu tekrar yerine konulması gereken Aşk Yağmuru adlı heykel.

Eserin sahibi heykeltıraş Zafer Sarı “Hümanizmayı öne çıkardım. Heykelimde kadını yücelttim” sözleriyle yargıya taşınmış ve bir karara bağlanmış olaya dair açıklamasını yapıyor. Heykeli merak ettim ve Google’dan görsellere girerek baktım. Tam bu sırada da aklıma son seyrettiğim film Dersimiz Atatürk’te geçen bir hikâyecik geldi. Şöyleydi:

Savaş alanında taarruz emrini bekleyen askerlerden biri, bulduğu bir kâğıt parçasına “hat sanatı”na özgü çalışmalar yapıyor. Atatürk askerin bu çalışmasını gördüğünde onu yanına çağırıyor ve şöyle diyor: “Bu ahvalde dahi sanat yapan bir asker evine dönmeli. Ölünecekse biz ölürüz. Ülkenin sanatçılara ihtiyacı var!”

Ancak sormadan olmaz. Hangi sanatçı?

Yeteneğiyle gözü kamaşmış içinden gelen ilhamı kayıtsız şartsız bir eserle ortaya döken bir sanatçı mı yoksa sahip olduğu yeteneği ve bahşedilen ilhamı nifak tohumlarından arındırarak sunmak için çaba sarf eden bir sanatçı mı? Ülkenin asıl ihtiyacı olan sanatçı kimliği hangisi?

Yoksa sanat sınır tanımaz mı? Sanat sanat için mi yapılır, insanlar ve toplumlar için mi?

Neden Karacaoğlan’ın müstehcen dizelerini bağrımıza basıyoruz da başka bir şairde dile gelen müstehcenlik rahatsız edici geliyor?

Yoksa her işin başı niyet ve samimiyet mi?

En popüler sanat dallarından sinema ve mizahta da kolaya kaçış diyebileceğimiz çıplaklığı ve müstehcenliği önde tutan bir üslup göze batıyor.

Aşk heykeline bakınca… Hümanizmayı ortaya koymanın sonsuz biçimi saklıdır sanatçının içinde. Zafer Sarı için de bu böyle… Ama heykeltıraş diğer tüm seçeneklerin arasından iki çıplak insan ile hümanizmayı dile getirmeyi yeğledi…

Zafer Sarı’nın bu heykelde ben kadını erkeğin kucağında yükseklerde gösterirken kadını yücelttim sözüne ise keskin bir itirazım var.

Kadın da erkek kadar yücedir. Ne daha fazla ne daha az… Hümanizmanın tam ortasında da insan vardır. Kadın ya da erkek değil, değil mi?

SABAH AKDENİZ’DEN ALINMIŞTIR