DUAYEN

Duman (Sevgili Hamza ve Canberk’e)

Y. Mimar ERCAN EVREN

Duman sitemizin onbeş kadar olan kedilerinden biri. İsminden de anlaşılabileceği gibi tüyleri koyu gri, duman renginde. Patilerinde, burnunda ve göğsünde leke şeklinde beyaz tüyleri var. Yeşil gözlü, hasılı tatlı mı tatlı bir kedi. Kediler de insanlar gibi huy huy oluyor. Hırçını, ürkeği, miskini, seveceni var. Bizimki sevecen olanlardan.

Bu virüs “Hayatımızı değiştirdi, yeni alışkınlıklar meydana getirdi” diyorlar ya, bana da çevremi keşfetme imkânı verdi. Meğer bizim sitenin bahçesi ne kadar güzelmiş de haberimiz yokmuş. Yürüyüşlerimi artık sitenin bahçesinde tur atarak yapıyorum. Bir tur 600 adm, 4-5 tur bana kâfi geliyor. Her tur sonunda merdiven kenarındaki duvarda bir iki dakika dinleniyor ve yanıma yaklaşan kedileri seviyorum.. Bu vesile ile sokağın egzoz kokusundan tozundan dumanından kurtuldum. Bizim sitenin bir özelliği de zemin katının boş olması. Bu size, bütün alanı hissetmenizi sağlıyor ve müthiş bir rahatlık hissi veriyor. Keşke imar planları yönetmenliğine bunu sağlayacak bir madde konabilse. Site sakinleri burada oturmaktan çok mutlu gözüküyorlar. Zaman zaman da bunu dile getiriyorlar. Acaba bunda mimarinin bir etkisi var mı? Diye düşünüyorum. İster istemez bu bana, “Cumhuriyet” ve “Kanunlar” adlı kitapların yazarı ve bilge fikirleriyle asrımızda da güncelliğini koruyan Platon’u (MÖ 428-348) hatırlattı. Platon şöyle diyor: Neşe duygusu iyiliğe, hüzün duygusu ise kötülüğe bağlıdır. Burada iyi ”Güzeli” kötü ise “Çirkini” ifade etmektedir.

Siteyi turlarken; ilkokul öğrencisi olan, Yusuf’un çocukları Hamza ve Canberk ile zaman zaman sohbet ediyoruz. Kedilerin isimlerini de onlar koymuş. Duman, Bal, Yaramaz, Mina, Minnoş……….isimlerden bazıları. Kedileri beslemeyi de ihmal etmiyorlar. Mama zamanı evin önü sanki bir kediler meclisine dönüşüyor. Yeni doğumlardan sonra bu miktarın biraz daha artacağı gözüküyor.

Yine bir akşamüzeri sohbet sırasında Duman yanımızdan sıvışarak ayrıldı. Sohbet bitip yeniden yürümeye başlayınca Duman’ı mola yerinde oturmuş beni beklerken buldum. Duvara oturunca “Beni sev” dercesine yanıma yaklaştı, üstüme süründü, miyavladı. Ben gıdığından başlayarak dumanı okşamaya başladım. Keyiften sırtüstü yattı. Karnını da gıdıkladım. İkimizin de keyfine diyecek yoktu.

Şu sevmek ve sevilmek ne güzel şeymiş.

Ama, bu aşk hikâyesinin sonu pek mutlu bitmeyecek gibi. Çünkü lüks arabalara sahip komşularımız kedilerden şikâyetçi. Arabalarının üstünde yatıyorlarmış ve arabaları kirletiyorlarmış. Hele ihsan Beyin Porche’ sini perişan etmişler (Kediler de ağzının tadını biliyor). İhsan Bey yönetim bir çözüm bulmaz ise kedilerin hepsini öldüreceğim diyor. Kısaca, Yönetim şimdi kedilerden kurtulmak için çözüm arıyor, çözüm bulunmaz ise sonuç ölüm! Bakalım Dumanı bu hengâmeden kurtarabilecek miyiz?