DUAYEN

Sosyal Devlet

Y. Mimar ERCAN EVREN

Sosyal devlet vatandaşlarının asgari yaşam ihtiyaçlarını (gıda, barınma, sağlık, eğitim) karşılamayı, sosyal adaleti ve fırsat eşitliğini sağlamayı taahhüt eder. Örnek olarak İsveç, Norveç, Danimarka, Finlandiya, Almanya gibi refah ülkelerini gösterebiliriz.
Bu günkü Türkiye’de ise durum şöyle:
DÖRT KİŞİLİK AİLENİN AYLIK GIDA HARCAMASI TUTARI (AÇLIK SINIRI) 23.615 TL. GIDA İLE BİRLİKTE DİĞER TÜM TEMEL HARCAMALAR İÇİN HANEYE GİRMESİ GEREKEN TOPLAM GELİR TUTARI (YOKSULLUK SINIRI) İSE 76.922 TL. BEKÂR BİR ÇALIŞANIN AYLIK YAŞAMA MALİYETİ 30.617 TL.
Türkiye’de özel sektörde çalışan yaklaşık 17 milyon işçi aylık net 22 bin 105 Tl. ye çalışıyor. Basit bir dairenin kirası ~ 20 bin Tl olduğunu da hesaba katarsak; matematik olarak, insanların ülkemizde normal şartlarda yaşama imkânı olmadığını görürüz.
Büyük saraylarınız olabilir, ihracat rekorları kırabilirsiniz, muhteşem yollarınız, köprüleriniz, barajlarınız olabilir ama halkınız açlık sınırının altında ise Sosyal Devlet olamazsınız. Lafla hukuk devleti olunmadığı gibi. Ekonomi literatüründe bu duruma “refah devleti krizi” veya “sosyal devletin çöküşü” olarak adlandırılıyor.
TOKİ yeni bir uygulama ile konut satışını sertifikaya bağladı. Bu sertifikalar borsada da işlem görecekmiş. Yukarıda anlattığım gibi, devletin bedava konut temin etmesi gerekirken; parası olanların, devlet yardımı ile konut ticareti yapması oldukça enteresan. Tabii bu uygulama halkın cebindeki üç kuruşun da müteahhitlere aktarılmasını sağlayacak.
Yöneticilerin ticari dehalarına hayranım! Altta kalanın canı çıksın.