Başlı Başına Bir Hayat… Saatçi Mehmet Yılmaz

Başlı başına bir hayat hikâyesi olan Saatçi Mehmet Yılmaz, aramızdan ayrıldı. 110 yıl boyunca yaşamını sürdüren bu değerli insanla 1998 yılında tanıştım ve hayatımda bıraktığı izleri asla unutmayacağım.

Yaşlılık konusunda konuşmak istediğimde, Mehmet Bey ilk başta reddetmişti. Ancak o zamanlar hayatta olan eşi Hüsne Teyze, ona "Mehmet niye konuşmuyorsun?" diye sormuş ve konuşmaya teşvik etmişti. O andan itibaren aramızda bir dostluk başladı ve Ordu'nun Gölköy havzasında 25 yıldan beri süregelen bu dostluğumuz, dün aldığım üzücü haberle son buldu.

Mehmet Bey uzun bir ömür sürmekle kalmadı, aynı zamanda yaşamın güzelliklerini de dolu dolu yaşadı. Şarkı söylemek ve şiir yazmak, onun için bir tutkuydu. Her fırsatta bu yeteneklerini sergiler, çevresindeki insanları büyülerdi. Onun içten ve samimi sesi, kalplerimizi sıcacık bir şekilde sarardı. Yazdığı şiirler ise, ruhumuza derin bir dokunuş yapardı. Mehmet Bey, bu yeteneklerini yaşına rağmen hiçbir zaman kaybetmedi.

Birçok insanın yaşlandıkça yardıma muhtaç olma durumu, Mehmet Beyin hayatında hiçbir zaman yer almadı. Kendisi, yaşamayı kendi başına başardı ve kimseye muhtaç olmadan, bağımsız bir şekilde yaşadı. Bu, onun güçlü iradesi ve bağımsızlık duygusunun bir göstergesiydi. O, insanların yardımına muhtaç olmadan, kendi ayakları üzerinde durabilen nadir insanlardan biriydi.

Bugün, Mehmet Beyin aramızdan ayrılmasının üzüntüsünü yaşıyorum. O, yaşamı boyunca bize örnek bir insan oldu. Hem yaşlılıkla mücadelesinde gösterdiği direnç, hem de yaşam dolu tutkularıyla bizlere ilham verdi. Allah'tan rahmet diliyorum, geride kalan sevdiklerine ise başsağlığı diliyorum.

Mehmet Yılmaz, mesleğinden dolayı saatçi olarak da bilinir, yaşamı, bir hazine gibi doluydu. Bu hazine, şimdi onunla birlikte sonsuzluğa doğru yolculuğa çıktı. Ancak, hatıraları ve bıraktığı miras, bizimle yaşamaya devam edecek. O, yaşamı boyunca gösterdiği güçlü iradesi, sanatsal yetenekleri ve bağımsızlığıyla hep anılacak. Unutmak mümkün değil, çünkü Mehmet Beyin yaşamı, sadece bireysel başarılarla sınırlı değildi. O, aynı zamanda bir dost, bir eş, bir baba ve bir komşuydu. İnsanlar arasında köprüler kurmayı bilen, sevgi dolu bir kişiliğe sahipti.

Mehmet Beyin geçmişine baktığımızda, zorluklarla dolu bir dönemde büyüdüğünü görüyoruz. Ancak bu onu yıldırmadı, aksine daha da güçlendirdi. Yaşadığı hayatın zorluklarına rağmen, içindeki coşkuyu ve sevgiyi hiç kaybetmedi. Karşılaştığı her engeli aşmak için azimle mücadele etti ve başarıyla çıktı.

Mehmet Beyin birçok kişiyle dostluğu vardı, ancak benim için özel bir yer tutuyordu. Gölköy’de yaşayan Mehmet Bey ile 25 yıl boyunca, birlikte güldük, birlikte ağladık, birlikte anılar biriktirdik. Onunla birlikte geçirdiğim her an, bana değerli dersler verdi. Yaşamın ne kadar kısa olduğunu, anların ne kadar önemli olduğunu hatırlattı.

Bugün, Mehmet Beyi kaybetmenin derin bir hüznünü yaşasam da, aynı zamanda ona minnettarım. Onunla tanışma şansına sahip olduğum için şanslıyım. Hayatının her anında gösterdiği olumlu tutum ve sevgi dolu yaklaşım, beni etkiledi ve değiştirdi. Onunla geçirdiğim zaman, beni daha iyi bir insan yapmaya yardımcı oldu.

Saatçi Mehmet Yılmaz'a Allah'tan rahmet diliyorum. Kendisi, bu dünyadan ayrılsa da, kalbimizde sonsuza kadar yaşayacak. Onun hatıraları, bize güç, ilham ve sevgi verecek. Geride kalanlara ise başsağlığı diliyorum. Onlar da Mehmet Beyin kaybını derinden hissediyor olmalılar.

Mehmet Bey, bize yaşlanmanın sadece bedensel bir süreç olmadığını öğretti. Yaşlanmak, birçok insan için zorluklarla dolu bir dönem olabilir, ancak onun örneği gösteriyor ki, yaşlılıkta da yaşamı dolu dolu yaşamak mümkündür. Engellerle karşılaşsak da, tutkularımızı ve sevdiklerimizi asla kaybetmemeliyiz. Yaşlılık, deneyim ve bilgelik dolu bir dönem olabilir, bu yüzden bu süreci sevgiyle, mutlulukla ve anlamla doldurmalıyız.

Mehmet Beyin yaşamı, bir şarkı gibi akıp gitti. Güzel anıları ve sevgi dolu anlarıyla doluydu. Onun gibi hayatı dolu dolu yaşamak, içindeki tutkuları takip etmek, sevdiklerimize zaman ayırmak ve insanlar arasında bağlar kurmak, gerçek mutluluğun anahtarlarından biridir.

Bugün, Saatçi Mehmet Yılmaz'a son bir veda yaparken, içimizdeki acıyı dağıtmak için onun bıraktığı izleri hatırlayalım. O, yaşamın ne kadar değerli olduğunu bize gösterdi. Onun sevgisi, coşkusu ve bağımsızlığı bizi etkiledi. Onunla geçirdiğimiz zamanlar, anlam dolu ve unutulmazdı.

Mehmet Bey, bize yaşlılığı bir korku değil, bir deneyim olarak görmeyi öğretti. Onun sevgi dolu hayatı ve tutkuları, yaşlanmanın sınırlarını zorlamamız gerektiğini hatırlattı. O, bir ışık gibi parlayan bir örnekti ve bugün, onun anısını yaşatmak için elimizden geleni yapmalıyız.

Saatçi Mehmet Yılmaz'a sonsuz minnettarlık duyuyorum. Kendisi, yaşamının her anını dolu dolu yaşayarak, bize ilham veren bir örnek oldu. Onun sevgi dolu hatırasını sonsuza kadar yaşatacağımızı ve onun bize öğrettiklerini unutmayacağımızı taahhüt ediyorum.

Mehmet Beyin yaşamı, birçok insan için ilham kaynağı olabilir. Onun dirençli ve bağımsız ruhu, yaşamın her aşamasında mücadele etmek ve tutkularını takip etmek gerektiğini hatırlatıyor. Yaşlandıkça gücümüzü kaybetmek yerine, yaşamı yaşayarak, her anı değerlendirmeliyiz.

Mehmet Beyin bize öğrettiği bir diğer önemli ders de sevdiklerimize zaman ayırmaktır. O, sevdikleriyle olan bağlarını güçlü tutmayı bilen biriydi. Onun sevgisi ve şefkati, çevresindekileri her zaman mutlu etmiş ve birlikte güzel anılar biriktirmelerini sağlamıştır. Bu nedenle, sevdiklerimize zaman ayırarak, onlara değer verdiğimizi göstermeli ve anılarımızı paylaşarak ilişkilerimizi güçlendirmeliyiz.

Böyle buyuruyor Gerontoloji; bizden söylemesi…