“Antalya Bu Gün” de yazı yazmaya başlayalı beş yıl olmuş. Bu zaman içinde; her hafta olmak üzere, 250 makale yazmışım. İnsan bazen kendi yaptığı şeye inanamıyor. Ben de o duygu içindeyim. Her ne kadar makaleler bilgisayarın hafızasında saklı kalasa da, bir kitaplığın köşesinde yazılı olarak bulunması bana daha şık geliyor. Sayfaları karıştırmak ise maus’ la oynamaktan daha zevkli. Bu nedenle makalelerimi bir kitapta toplamaya karar verdim. Sağ olsun dostum Himmet Öcal bu görevi üstlendi ve 600 sayfalık nefis bir kitap hazırladı. Takdim yazısında gösterdiği alicenaplığa da yürekten teşekkür ederim. Kitap bu gün basılıyor. Sanırım Cuma günü elimde olacak. Kitabın kapağını bu yazımda sizlerle paylaşabileceğim.
Bu günkü konum 250 makalenin bir özetini yapmak olacak. Neler söylemişiz neler önermişiz hep beraber bir bakalım:
- Sanatın önemini anlatmaya çalışmışım
- Eğitimde sanatın önemini vurgulamışım.
- Okul inşaatları; özellikle bozuk akustiğin, zararlarından bahsetmişim.
- Kentsel dönüşümün nasıl olması gerektiğini ve güneş enerjisinin sağlayacağı faydaları anlatmaya çalışmışım.
- Trafik sorununu sadece sınai yapılar yaparak değil, kalabalıklaşmayı önleyerek çözülebileceğini anlatmışım.
- Devletçiliğe ve komünizme hep karşı oldum.
- Hükümetin pek çok uygulamasını acımasızca eleştirdim.
- Aklın kıymetini, Rönesans’ı, devrimleri gündeme getirdim.
- Biraz felsefe, biraz ekonomi yapmadan da duramadım.
İşte böyle geçti beş yıl. İnşallah siz okuyanları sıkmamışımdır.
Aslında hepimizin çok iyi bildiği, ama hiç değişmeyen kronik hastalıklar bunlar. Bir gün inşallah düzelir.
Yazımı Fikret Kızılok’un bir şarkısının sözleri ile bitirmek istiyorum.
Hayat çok kısa
Birazcık rüya
Birazcık sevda
Günaydın sonra
Hayat boşuna
Birazcık tasa
Birazcık umut
İyi uykular sonra