Az gittik uz gittik
Dere tepe düz gittik
Bir de arkamıza baktık ki
Bir arpa boyu yol gitmişiz.
Bu arpa boyu tam 90 yıl.
Doğum tarihim 1932
İlk çocuklum anım:
ATA’ nın cenaze merasimi.
Olayım diye adam
Yatılı okula göndermiş beni anam.
Mimarlık hayalimdi
Kader bana yardım etti.
Derken, Yarışmalar, askerlik
Sonunda bir şey bilmediğimizi
Öğrendik,
Ver elini Avrupa
Sonrada Antalya.
Evlendik,
Çoluk çocuğa karıştık
Politikaya bulaştık,
Otelcilik yaptık.
Pek çok dernek kurup
Yönettik.
Mesleğine âşık bir mimardım
Maalesef onu,
İstediğim gibi yapamadım.
İki yıldır da yazı yazıyorum.
Gelecek nesiller de
Okusun istiyorum.
İşte böyle,
90 yılı doldurduk.
Ne umduk ne bulduk?
Çok şükür,
Mutlu büyük bir aile olduk.
Ama ülke yönetiminde
Sonunda iyice dibe vurduk.
Dünyada her şey olmuyor
İstediğin gibi.
İnsan mevcutla da
Yetinmeyi bilmeli.
Artık çok dikkat ediyorum
Kimseyi kırmamaya,
Zira
Zaman kalmadı onarmaya.