GERONTOLOJİK BAKIŞ

Planlar

PROF. DR. Phil. Habil. İSMAİL TUFAN

Popüler bir söz, planların bir kenara atılması gerektiğini söyler. Deneyimlerim bunun sık sık meydana geldiğini gösteriyor.

Henüz 9 yaşında bir çocuk olarak planların yeniden tasarlanması gerektiğini öğrendim. İkinci sınıftayken başka şehre taşındık. Tam alıştım derken tekrar o şehri terk ettim. Dördüncü sınıfı yatılı okudum ve bir yıl daha orada geçireceğimi zannederken, yine başka bir şehre taşındık. İlkokuldan orada mezun oldum.

Liseyi bitirene kadar o şehirde kaldım ve yine orada üniversiteyi okumayı düşündüm, ama hayat durmuyor, planlarımı yine değiştirdi. Başka bir şehre taşındık. Artık burada üniversiteye gidecektim, ama bu da işe yaramadı.

Şehirlerarası otobüs gibi geçen hayatımda çok yere gidip geldim. Devam eden gidip gelmelerde bazen coğrafi bazen de gönül yolculuğuna çıkarım. Vazgeçilen ve yenileri tasarlanan yaşam planlarının beni daha nerelere savuracağını merak ediyorum.

Planlanamayan planların ördüğü göçebelik sürecinde yaşlanmayı ve yaşlı olmayı öğrendim. Şimdi kendim “genç yaşlılar” grubuna aitim. Uzun zamandır Gerontolojiye ve gerontolojik sorunlara kafa yoruyorum. Gerontolojiyi çok ciddiye alıyorum. Sararmış fotoğraflara bakarken nasıl yaşlandığımızı görüyorum.

Benzer kaderleri paylaşanlardan oluşan kişilere kuşak diyoruz. Benim kuşağım yaşlanmanın yarattığı birçok sorunu, endişeyi ve aynı zamanda umutları artık daha iyi görüyor ve planlanmamış kaderler daha büyük bir ilgi uyandırıyor.

Gerontolog olarak bunu incelenmek, teorik ve pratik sonuçlar geliştirmek istiyorum. Bunun yaşlanan toplumumuz için gerekli olduğuna inanıyorum. Yaşlanan beynimde, beni motive eden bu vizyon, gerontolojinin gelişimine katkı sağlayacak yeni projelerin canlanmasını sağlıyor ve diğer bilim dallarına yaşlılıkla ilgilenme konusunda bir motivasyon kaynağı olabileceği geçiyor aklımdan.

Elbette yanılıyor olabilirim. Gerontolojiyi benim kadar ciddiye almayıp, sadece kariyerinde bir basamak olarak görenler de olabilir. Fakat hayallerim ile karışan umutlarımdan aldığım ilham, bana geriden gelen genç gerontologların da, Gerontolojiyi ciddiye aldıklarını, bu alanın sosyal, psikolojik ve ekonomik boyutlarını görebildiklerini ve ne kadar ciddi bir alan olduğunu çok iyi kavradıklarını düşündürüyor. Bu da Gerontolojiye gönül vermeye devam etmemin temel sebebi ve itici gücüdür.

Gençlere tavsiyem şudur: Hayallerinizi gerçekleştirmeye çalışın. Ama yaşam planlarının sık sık değişeceğini de daima hesaba katın. Hayat bazen renkli, bazen tekdüze, bazen heyecanlı, bazen de can sıkıcıdır. Yaşınız ilerledikçe bunu daha iyi anlayacaksınız. Fakat hayat yer yaşta sürpriz ile dolu olabiliyor. Kâh kötü kâh iyi! İkisine de sahip çıkın. Onlar sizin yaptıklarınızın ve yapmadıklarınızın birer sonucudur.

Toplumumuz yaşlanıyor ve yaşlanan toplumun da plana ihtiyacı var. Gerçekleşip gerçekleşmemesi planın kendisine ait bir özellik değildir. Bütün planlar gerçekleşsin diye hazırlanır, ama baştan öngörülemeyen sebepler planlarda değişiklik yapmayı zorunlu kılar. Yaşlanan toplumumuzun da yaşlılığa hazırlıklı olası için gerontolojik planlar hazırlaması şarttır. Ancak şimdiye dek bu konuda bir hayli plansız bir görünüm sunuyoruz.