Spor Turizmi ya da kafayı yemek

Bu sıcak havalarda içinizi serinletmek için bir konu aradım, kusara bakmayın, bulamadım. Gazeteleri karıştırdım, Tv.leri izledim, yok, yok. Bütün haberler “Sıcak Gelişme!”

Hadi dedim, etliye sütlüye dokunmadan “Spor Turizmi”ni yazayım. Eee öbür tarafta, “artık fırınların denetlenmeyeceği korkunçluğu, Antalya’da otuz kadar ruhsatsız fırın olduğu, aslında gerektiğinden, ama kanun, mevzuat adına “yassak” denilen otuz binden fazla yabancı işçi çalıştırıldığı, derelerin sularının bile satıldığı, yandaşlara ulufe gibi dağıtılan doğayı, ormanı katleden maden ocağı ruhsatları ve bunlarla köşeleri dönenlerin, belediyenin Ankara baskısından bunaldığı ve hele şehitlerimiz, şehitlerimizin haberleri dururken gel de kimsenin, hatta turizmcilerin bile ilgilenmeyeceği spor turizmini yaz. Biraz kafayı yemek gibi bir şey.

Dedim ki kendime ama sen başka spordan söz edeceksin, futboldan değil. Doğrudur, futbol sahası yapan oteller kışın da ful çekiyor. Golf sahaları da artık öğrenildi.

İyi de kimse başka spor dallarına eğilmiyor. Örneğin yüzme. Üstelik uluslar arası yüzme yarışmaları kışın da yapılıyor. Yarışmanın yapıldığı ülkeye binlerce turist akıyor. Kongre turizmini elliye katlar. Yani al, on iki ay turizm.

Deniz kenti Antalya’dan şöyle uluslar arası arenada adı anılan kaç tane yüzücü çıkmıştır? Sıfır mı?

Elbette bunun nedenleri var. En başta yüzme havuzumuz yok. Olanda yıkıldı. Otellerdeki süs havuzlarından söz etmiyorum. Şöyle olimpik standartlarındaki yüzme havuzu…

Bu, devletin ve ilin spor örgütünün ayıbı olduğu kadar, gelmiş geçmiş, hali hazır belediyelerin de ayıbı.

Bırakın batı Avrupa’yı, ortasına, doğusuna gidin, nerdeyse her mahallede olimpik havuzlar bulursunuz.

Bizim otellerimiz de kapalı açık bunu yapabilirler. Hani on iki ay turizm diye bas bas bağırır dururuz ya, işte sizi on iki aya yaklaştıracak bir adım. Öyle ahım şahım büyük yatırım da değil. Bir işletmeci olsam otel inşa edeceğime olimpik ölçülerde yüzme havuzu yaptırırım, yazın, kışın para basarım. Hem de Antalya turizmine hizmet etmiş olurum, hem de adım duyulur.

Vallahi çukuru da hazır.

Hadi Gençlik Spor Müdürü Nadir Yapsakaloğlu bir örnek ol. Şu Yüzüncü Yıl Tesisleri diye anılan o korkunç projenin bulunduğu yere bir yüzme havuzu kondurmak için kolları sıva. Yedi ceddin rahmetle anılır. İnanıyorum ki seninle işbirliği yapacak pek çok kuruluş, kişi çıkacaktır. Kentin ortasında stadyum saçmalığını da dile getirme lütfen.

(Cumhuriyet Akdeniz’den)

Not: Sayın Gültekin Çeki telefon etti. Yazımı okumuş. Sağ olsunlar. Çok hoş şeyler söyledi. Üstelik Antalya’nın geçmişi ile bilmediklerimi öğrendim. Örneğin: Yüzüncüyıl Spor Tesislerinin arazisinin 1976 yılında Gençlik ve Spor Bakanlığı’nca burada 67 bin kişilik bir stadyum, kapalı, açık spor salonları, yüzme havuzlarının yapılması amacıyla istimlâk edildiğini… Tabii o zaman heyula iş merkezi gibi bir şey düşünülmemiş. Çok üzüldüm, gelen valiler ve daha sonra belediyeler konuyla hiç ilgilenmemiş. Gültekin Çeki, ( o zamanlar, G ve Spor Bakanlığı’nda Genel Müdür Muavini) “bizim o istimlâki yapmaktan amacımız, 1990 yılında Akdeniz Oyunları’nı Antalya’ya almaktı. İzmir’e çok yararı olduğu o oyunların. Eğer yapılabilseydi, bu gün Antalya’nın turizmi ve çehresi ta o zamandan çok farklı olacaktı.”

Aynı konuyu o zamanın değerli Belediye Başkan’ı Sayın Selahattin Tonguç’ la da konuştum. Bugün Meltem Mahallesinde öyle beton yığını olmayacağını, oraya tek katlı binalar yapılması için plan yaptıklarını, yüksek binaların Festival Çarşısı dediğimiz alanda olacağını, Meltem’in bu hale gelmesinde bazı gazetecilerin de rolü olduğunu, Spor alanına sonradan otel, benzin istasyonu gibi şeyler yapılarak planın bozulduğunu anlattı. Gerçekten o günleri yaşamış bu iki değerli insanın bana anlattıklarını dinleyince çok üzüldüm. O zamanki yöneticilere ilgisizliğine, Antalya sevgisizliğine bir anlam veremedim, ama rant kavgasının ne zaman başladığını da daha iyi anladım.