Soframızın vazgeçilmezi ekmek

“İnsan bütün acılara dayanır. Yeter ki ekmeği olsun” CERVANTES

Uğruna yaşam boyu, mücadele ettiğimiz, ağırlaşan ekonomik şartlarda bir lokması için savaştığımız ekmek üzerine güzel Türkçemizde, birçok deyimler vardır. Ekmeğinden olmak, ekmeğine kan doğramak, ekmeğini kazanmak, ekmeğini eline almak, ekmeğini taştan çıkarmak, ekmek elden, su gölden, ekmek kapısı, ekmek parası ve ekmek aslanın ağzında gibi gerçi şimdilerde ekmek aslanın ağzında değil, midesinde onun için bir kısım halkımız için daha yoğun savaşma zorunluluğu var. Çünkü işsizlik, yoksulluk her konumda kendini hissettiriyor. Buna rağmen, kentin bilhassa burjuva semtlerinde inancımızda ve törelerimizde kutsal saydığımız tonlarca ekmek çöpe atılmış vaziyette görürüsünüz içiniz yanar, yürekleriniz burkulur.
Ülke olarak, bilhassa Antalya örneğinde olduğu gibi büyük kentlerimizde ekmek israfı had safhadadır. Bunun milli ekonomimize zararı da milyonlarca lira olarak belirtilmektedir. Çünkü artık kendi kendine yeten yedi ülkeden bir değiliz ne yazıktır ki artık buğday da ithal de ediyoruz. Milli ekonomimizde açılan yaralar her gün büyüyor. Diğer ithal ürünlerle birlikte.
Bazılarının çöpe attığı o ekmekle katıksız olarak karın doyuran yoksullarımız nerdeyse artık unutulmuş vaziyette. Bizler yolda bir parça ekmek bulduğumuzda onu oradan alır, öper başımıza koyar münasip bir yere hayvanların, kuşların yemesi için bırakırdık. Ama o kutsal ekmeğimizi artık her an çöp konteynırlarında görüyoruz. Kendimize olan saygımızın bittiği gibi, kutsal olan ekmeğimize, diğer değerlerimizi de saygımız kalmadı.
Fakir, fukara sofradan artan ekmeği, bayatlayan ekmeği, her ne şekilde olursa olsun değerlendiriyor. Ekmek aşı, papara yapıyor, yiyor bir parçasını heder etmiyor. Mirasyediler, havadan para kazananlar, sonradan görmeler, ekmek parası için bu gün yaşanan trajedileri bilmeyenler ancak ekmeğini çöpe atıyor.
Söz hazır ekmekten açılmışken, bugün kentimizde bakkaldan, fırından veya büfelerden aldığımız ekmek ne kadar denetleniyor? Dersiniz. Ve karşınıza halk ekmeği, sağlıklı ve hijyen kontrollü olduğundan bahseden ilanlar halk ekmeğin yaya geçitlerinin üzerine yani kaldırımlara oturtulmuş büfelere asılan reklamlarda okur ve görürsünüz.
Ya gerisi her gün mantar gibi şehrin değişik semtlerinde çeşitli adlar altında ekmek fırını açılıyor ve bu fırınlarda çeşitli tipte ve isimler altında ekmekler üretiliyor ve satılıyor.. Örneğin, Alman ekmeği, kepekli ekmek, taş fırın ekmeği, mısır ekmeği çok tahıllı ve tam buğday ekmeği ve normal gariban ekmeği ve bunların fiyatları da normal ekmekten bir hayli yüksek.1.5-2 TL hatta bazı süpermarketlerde 4,5 lira fiyatla ekmek satılıyor.
Hadi iyi güzel serbest piyasa ekonomisi diyelim, isteyen, istediği fiyata satsın kontrol yok diyelim, bunu üreten bu firmalar, bu fırınlar ne zaman denetleniyor. Bu fırınların, üretim yerleri gerçekten hijyen midir? Çalışanların sağlık karnesi var mıdır?
Unların depolandığı yer böcekten, fareden arındırılmış mıdır? Çalışanlar eldiven kullanıyor mu? Ekmekler poşetleniyor mu? Ekmekleri bu büfelere servis eden araçların içi temiz mi?
En önemlisi de çoğu insanımız normal ekmeğin dışındaki bu ekmekleri sağlık açısından, diyet ve doğal olduğu için tercih etmektedir. Bu ekmeklerin içinde, gerçekten kepek var mıdır? Çeşitli tahıllar var mıdır, katkı maddesi var mıdır varsa oran nedir?Çavdar ekmeği derken,gerçekten çavdar ekmeğimi, yulaf ekmeğidir bunları denetlemek belli zaman birimleri içersinde halkı bilgilendirmek gerekmez mi? Bu da belediyelerin insan sağlığına ne kadar önem verdiğini ortaya koymaz mı?. Ne yazık ki bu günü kadar böyle bir hizmet görmedik, duymadık. Sadece Ramazan aylarında bu yerler denetlenir, birde ruhsat alırken gerisini hak getire…
Parktı, bahçeydi, köprüydü, alt geçit, üst geçit ulaşım sorunlarının yanı sıra en önemlisi. Bu kadar ağır vergi yükü altında ezilen insanımızın sağlığı olmazsa siz bu vergileri sonra ölülerden mi tahsil edeceksiniz?

Sağlık ve Sevgiyle kalın,