Nereye kadar?

Hani ne demiş toprağı bol olsun koca Aşık VEYSEL;
Gidiyorum, gündüz gece, bilmiyorum ne haldeyim…

Toplumun tabanı huzursuz, endişeli çaresizlik içerisinde bir rüzgâra kapılmış kuru yaprak misali sürüklenip gidiyor…
Bir tarafta;
Dar gelirli bunalım içersinde aile içi şiddet intiharlar kavgalar, cinayetler…

Küçük esnaf kepenk kapatıyor
Ah çekiyor…

Ev kiraları memurun maaşını ikiye katlıyor.
Ah çekiyor…

Emekli her gün isyanda, 30 yıl hizmet eden, insan olarak unutulduğunu, aldatıldığını için
Ah çekiyor…

Milyonlarca vasıflı, vasıfsız işsiz aç kalma korkusuyla
Ah çekiyor…

Örgenciler dershane parası bulamadığı, okul harçlığı alamadığı için
Ah çekiyor…

Bir takım gazeteci vicdanının sesini dinlemediği için
Ah çekiyor…

İcralık olan, tüketici ve kredi kartı borçlusu
Ah çekiyor…

Üniversiteyi kazanamayan lise mezunu
Ah çekiyor…

Diğer taraftan, bir eli yağda bir eli balda olanlar, devleti soyan, milleti soyan yetim hakkına göz diken haramzadeler…
Oh çekiyor…

Her gecen gün sınıflar arasındaki uçurumu derinleşmesinin bir gün kendilerini de huzursuz edeceğini akıllarına bile getirmiyorlar.!
Yüz binlerce liralık lüks arabalar, jeep’ler de milyar dolarlık villalarda köşklerde yaşamın keyfini sürüyorlar öyle ya para var huzur var !
Yönetenlerde, büyüyen ekonomiye rağmen, tüm huzursuzlukların kaynağı olan vatandaşın ekonomik sıkıntısına çare bulacaklarına, suni gündemler yaratarak, günü kurtarıyorlar

Ama nereye kadar?

SAGLIK VE SEVGİYLE KALIN,