Halkla Bütünleşen Kazanır...

Seçimler, batı ülkelerinde demokrasinin bir vazgeçilmezi olan milletvekilli, senatör, mahalli secimler artık olağan sıradan bir olay görülürken, bizde ise olağanüstü bir konum olarak görülür. Çünkü biz 87 yıllık Cumhuriyet tarihimiz olmasına rağmen demokrasiyi içimize tam anlamıyla sindirememişiz. Halka saygı duyacağımız yerde hale bazı kurumlardan demokrasi dışı istek ve arzularla kıvranıyoruz.
Demokrasi insan haysiyetine ve insan onuruna yakışır yönetim şeklidir. Demokrasi çoğunluk rejimdir. Bu çoğunluktan yani halkın kendi içinden seçim yoluyla gelen parlamenterlerin oluşturduğu yüce meclistir.
Bizim gibi az gelişmiş ülkelerde ise secimde başarılı olmak, gerçek halk dediğimiz 73 milyon nüfusumuzun 68 milyon yurdum insanın oyunu almakla gerçekleşir. Ezilen, horlanan, yoksulluk sınırının altında yaşam kavgası veren işçimizi, köylümüzü, sanatkarımızı, zanaatkarımızı, memurumuzu, emeklimizi oluşturan Anadolu insanımızdır. Geride kalan 5 milyon insanımız ise geçim derdinden mahsulünün para etmemesinden, el emeği göz nuru mamullünün değerini bulmaması,9 milyon emeklinin geçim sıkıntısı, intibaklarından hiç mi haberi olmaz? Çünkü onun bir eli yağda bir eli baldadır. Her yıl araba modeli değiştirirler yatlar, katlar onların yasam kalitesinin vazgeçilmezleridir. En iyisini yer, en iyisini içerler genelde yerli malı değil ithal malı tercih ederler.
Kaderleriyle baş başa bırakılmış çoğunluk için her seçim bir umut, bir aydınlık günler beklentisidir. Onun için secime dört elle sarılır. Koltuk değneğine dayanarak icap ederse sedye ile sandık başına mutlak gider vatandaşlık görevini yerine getirir. Köylüsü, işçisi, gece kondu da yaşayan, kırsal da yaşan insanımız için sandık başına gitmek kutsal bir görev olarak algılanır. Diğer tarafta ise bu olgu yoktur. Ben bizzat geçmiş seçimlerin birinde ne yazık ki bu olaya şahit oldum. 24 daireli bir apartmandan o seçimde maalesef 8 aile oy kullandı. Diğerleri ise pikniğe, gezmeye, Pazar gününü fırsat bilerek yakınlarına ziyarete gitti. Bu insanlar aydın geçinen varlıklı insanlarımızdır.
Seçime katılacak olan adaylar ve onların mensup olduğu partiler bu gerçeği iyi görmelidirler. Seçmeni iyi tanımalıdırlar, AKP’nin başarısı buradadır.
Şöyle geçmişe bir uzanıp rahmetli Ecevit’in 1946’dan sonra CHP’nin ilk defa 28 yıl ardından sonra iktidar olma gerçeği ise; köylüye, işçiye, emeklisine çoğunluğun sesine kulak vermesi Anadolu insanına doğudan batıya güneyden kuzeye sahiplenmesiyle yeni sloganlar yoksulluğu bitirecek projeler sunmasıyla mümkün olmuştur. İlk defa yıllar sonra CHP yüzde 41 oy almıştır. Merdivene ters çıkmak, attan düşmek bunlar geyik muhabbetinden başka bir şey değildir.
Suni gündemler, kısır çekişmeler, laf ebeliği kavgaya varan tartışmalar, birbirine çamur atmalar bazı kurumları anlamsız suçlamalar vatandaşımızı hiç ama hiç ilgilendirmiyor.
Milyonlarca işsiz asgari ücretle çalışan, gübrenin, tohumun pahalığından, mazotun fahiş fiyatından nakliyecisi, vasıta sahibi şoförün dünyanın en pahalı akaryakıtta, ayda 250 gram et alabildiği ettin fiyatından, kuru soğana muhtaç kaldığından, esnaf ödeyemediği çek, senet borçlarından hapis korkusundan, kredi kartı borçlusu 2.5 milyon insanımızın sıkıntılarına çare bulacak insanları arıyor bu seçim köylüsü, çiftçisi biten tarıma tükenen hayvancılığa çare olacak milletvekillerini meclis de görmek istiyor.
Ülke genelinde olduğu gibi Antalya da yıllarca milletvekilliği yapıp da, Kente bir çivi çakmayan seçildikten sonra yurdum insanı ve Antalya’yı unutan kişileri aday ve milletvekili olarak görmek istemiyorum. Vatandaş kişisel çıkarlardan uzak barış, sevgi, kardeşliğin oluşturduğu bir Türkiye istiyor. Acıların, ezgilerine, yoksulluğa çare arıyor.

Sağlık ve Sevgiyle kalın…