Oldum olası ,özel günleri sevmiyorum.Lakin dini ve milli bayramların,dostluğu,barışı ve geleneklerimizi yaşatması acısından ulusça bütünleşmemizi sağlaması acısından bir başka mana ve anlamı olduğu şüphesiz.Kavgaların bitmesinde ,küskünlerin bir araya gelmesinde bilhassa geçmişte ayrı ve çok güzel konumu vardı. Ama maalesef son dönemlerde her geçen gün tükenen değerlerimiz gibi bayramlarda,bilhssa çalışanların uzun tatilinden başka bir şey ifade etmiyor.Her geçen gün kendini hissetiren ekonomik krizler,bunun getirdiği geçim sıkıntısı kendini bir tarafa bırakıp ,çoluğuna çocuğuna Doğu Garajından,Güllük Caddesinden açılan sergilerden 5 liraya ,10 liraya giyim,kuşam ve ayakkabı alabilmek için yaşama kahredecesine yoğun bir kalabalığı arife günleri hepimiz görmüşüzdür. Bırakın yoksulu orta halli bir aile için bile bayramlar artık boynunu bükmekten başka bir şey ifade etmiyor.Diğer tarafta ise bir gurup mutlu azınlık bir eli yağda bir eli balda gerçi onlar için her gün bayram .çünkü her daim bir vesile ile ceplerinde paraları var.Öyle değil mi ,cebinde parası olanla ,deliye her gün bayram,varlıklı kesim adeta bayramdan kaçıyor,beşyıldızlı otellerde ,lüks içinde bayram değil tatil yapıyor bayram bahanesiyle.. Aile içi şiddet kan, vahşet yine bayramın kutsallığına gölge düşürecek .Terör hainleri provakasyona devam edecek bayram seyran demeden.Trafik derseniz bayram müddetçe günümüz savaşlarında dahi göremeyeceğimiz sayıda vatandaşımız can veriyor yollarda,bir o kadar da milli servetimiz yok oluyor her adımda .Kavgalar devam ediyor ,silahlar susmuyor,kin ve nefret sözleri dökülüyor yine insalığımızın ağzından ,siyasetçiler,politikacılar bile ara vermiyorlar söz düellosuna. Ozaman niçin bayram diyoruz bu geçirdiğimiz günlere,niye bayram diyerek birbirimizi aldatıyoruz.Nerede kaldı bayramın ulvi değeri, nerede kaldı bayramın hoşgörü ve sevecenliği,barıştırıcı özelliği!. İçmizde ki kötülük ruhumuzu kemirmektedir.Ahlak, açısından toplum olarak uçurumun kenarındayız.Hased ,kin,iftira,gaybettin ,yalan ve hilenin etrafımız ve benliğimizi sardığının bu bayram günlerinde farkına varamıyacağızda ne zaman kendimize gelip uyanacagız.? Bir insan kendisi için istediğini bir başkası içinde isterdiği zaman insandır. Komşusu aç yatarken,karnın doyurup rahatça yatan ve bayram yapan kişinin ne Tanrı katında ne de onun yarattığı yüce bir varlık olan insanla uzak yakın bir ilgisi yoktur.İnsanoğlu birbirine olan sorumluluğu taşları birbirini tutan bir yapı gibi olmalıdır. Yüzyıllar boyu at üstünde Endülüsten ,Viyana kapılarına kadar ilim ,irfan ve höşgörüyü taşımış yüce bir devletin mirascıları olan bizler kendi kabuğuna çekilmiş bir ulus haline geldik.İleri attığımız her adımda geri tepiyor.Sanayide ,tarımda,batıya muhtaç hale düşerken gelenek ,örf adetlerimizide unutur hale geldik.Batı özentisi asolan değerlerimizden de uzaklaştırdı. Çalışmayı ,üretmeyi bir tarafa bıraktık,sadaka ile yaşamaya başladık. İşte bayramlar toplumumuzun kendine dönüp en iyi ,en anlamlı bir şekilde öz eleştiri yapması için büyük bir fırsat,bunu ne derece yaptığımızı önümüzdeki günler gösterecek. Ve ulus olarak kendimize döndüğümüzde özümüzü unutmadığımız zaman bayramlar daha anlamlı ve görkemli olacaktır. Hayırlı Bayramlar… Sağlık ve sevgiyle kalın,