Nasıl Bir Parlemento?

Genel seçimler yaklaşıyor, beş aydan kısa bir zaman kaldı ülkemizin yönetimini elinde tutacak, yeni parlamenterlerin siyasete atılacak yüzlerin belirlenmesine.
Geçmişten günümüze TBMM yapısına baktığımızda milletvekillerimiz batıda ve orta Anadolu da, genellikle varlıklı veya kapital kişilerin temsilcileri doğu ve güneydoğuda ise ağa ve şeyh veya onların çocukları olmaktadır. Gerçekte halkı oluşturan kişiler ise hasbel kadar meclisteki yerlerini alırken parmakla gösterilecek kadarda azdır. Bunlarda halkı temsil ederken en başarılı olanlarıdır.
Akademisyenler ise bir elin parmakları kadar ya vardır ya yoktur. Parası olmayan arkasında büyük bir mali gücün desteği olmayanın ise milletvekili olma şansı yoktur. Üyelikle başlayan bağışlar seçim süresince yapılan harcamalar büyük paralar gerektirir onun için, tabandaki halk kesiminden herhangi bir kişinin milletvekilliğine olanak tanımaz. Geçmişten kalan siyasi parti enkazları ise bazı partilerin vazgeçilmezleri olur. Sanki bulunmaz Hint kumaşıdırlar geçmişte bu güzel ülkeye ne yaptıkları tartışılan kişilerdir. Bu dinozorlar, gençlerin yeni kuşağın önünü açamazlar.
Bir kısmide avukat kökenli milletvekilli. Her dem hukuktan adaletten eşitlikten ve hukukun demokrasinin bir vazgeçilmezliğinden bahsedenler evvela demokrasiyi ve hukuku katledenler parlamentoda söz sahibi olurlar. Gidin bir köye, gidin bir şehirde kahvehaneye veya toplumun yoğun olduğu yerlere, milletvekilliği hakkında bu konular konuşulur. Milletvekilliği böyle tanımlanır Muz Cumhuriyetinde.
Milyonları oluşturan gerçek halk kitleleri aslında ne ister?
Yoksulluğu açlığı, horlamışlığı iliklerinde hisseden işsiz ve işçi kendinden birisini, sendika ağasına tercih edilip mecliste bulunmasını ister.
Toprakla haşır neşir olup, toprak insanın özgücüdür diyerek alın teri ile topraktan kazanan köylü çiftçi seracı,tarım işçisi toprak ağasını değil kendinden birini görmek istiyor. Zanaatkar ve sanatkar el emeği göz nuru ile ekmeğine katık üreten bu yurdum insanları da gerçek temsilcilerinin o mecliste sesini duymak icraatını görmek istiyor.
Bütün gün siftah yapmadan kepenk kapatan esnaf, bakkal, kasap, manav giyim kuşam alıp satanlar kendilerinden birini görmek istiyor. Kamu görevlisi, öğretmen, hakim, polis, savcı bağımsız daha insanca bir ortamda görev yapabilmesini özlük haklarını savunan kendilerinden birini yüce meclisin çatı altında görmek ister. Kutsal dinimizin temsilcisi olan beş vakit milyonlarca insanımıza manevi hazzı tattıran din görevlilerimiz onlarda kendilerinden birini görmek ister. Gerçekten kamu görevi yaptığına inanan ve vicdanın sesini dinleyen tüm medya kendisini hakkaniyetle temsil edecek tarafsız yansız arkadaşlarını üstlerinin verdiği emri yerine getirmekten de başka günahı olmayan polisimizle her gün karşı karşıya gelen öğrencilerimiz isteklerine cevap verebilecek bir arkadaşlarını meclisinde görmek isterler.
Emeklisi, yasal hakkı olan intibaklarının kendilerine verilmesini sağlayacak dulu, yetimi, gazisi gerektiği şekilde kendilerine insanca yaşayabilecekleri ortamı sağlayacak kendilerinden birini mecliste görmek isterler.
Yeni meclis tarihini, coğrafyasını iyi bilen ona saygı duyan ülkesinin bütünlüğüne bayrağına kutsal değerlerine sahip çıkan örf adet ve geleneklerinden ödün vermeyen gazisine, şehidine sahip çıkan olmazsa olmaz değerlerinden asla ödün vermeyen vatansever kişilerden oluşsun.
Öyle bir meclis olsun ki verdiği kararlara tümü vatan sathında saygı duyulan, neticesinde, terörün, vahşettin yaşanmadığı, her gün öğrencinin işçinin sivil toplum kuruluşlarının sokaklarda polisle çatışmadığı, dirlik düzenlik ve kardeşliğin hüküm sürdüğü bir mutluluklar ülkesi olsun. Yeni kurulacak parlamento sayesinde…

Sağlık ve Sevgiyle kalın…