Sevmek Zamanı

O eski şarkılarda olduğu gibi ‘’Baharı görmeden yaz geldi, geçti’’ diyecektik ki birden özlemini çektiğimiz, doğanın yeniden canlandığını, yeşilin, rengârenk çiçeklerin alabildiğine gözümüze ve duygularımıza hitap ederek, genç yaşlarda yüreğimizdeki sevginin doğa gibi yeniden yeşerdiği anları, baharla birlikte yaşamaya başladık.
Hani o baharla birlikte yeniden can bulan sevgi varya insanoğlu için çok yüce bir değerdir. İnsanı var eden ve yaşama bağlayan sevgi. Çiçeği sev, böceği sev. Doğanın tümünü ve onu bir parçası olan insanı sevmek mutluluğun anahtarıdır. Sevgi yaşamı güzelleştiren ve yok edilmemesi gereken bir kaynaktır. İnsanın insana ve çevresine sevgisi daim olmalıdır. Belirli günlerde sevginizi ortaya koyup, yapmacık senaryoların figüranı olmak değildir sevgi. Sevginin devamlılığı olmazsa yalan vardır, riya vardır.
‘’Geldi bahar ayları, gevşer gönül yayları’’ der Anadolu insanı. Baharla birlikte yürekten doğayla bütünleşen sevgiden dem vurur yurdum insanı. Sevgiyi, gönül bağını acaba bir güne, bir mevsime sığdırmak yeter mi acaba. Sevgi insan olan insanın içinde bir okyanustur. Semavi dinlerin dört kitabı da insanın birbirini sevmesi ve kötülükten uzak durması üzerinedir.
Sevgi hani göstermelik olarak her yıl geçtiğimiz şubat ayında da olduğu gibi çeşitli hediyelere sığınılarak sunulan bir günlük ve bir mevsimlik değildir. İşte anneler günü, babalar günü vs. günleri ile sınırlı olmamalıdır. Sevgi her daimi yüreğinizde sımsıcak dururken hareket ve davranışlarınızda bu sevginin en bariz samimi göstergesi olmalıdır.
Bahar sarhoşluğu ile gösterdiğimiz sevginin yerine zamanla kaba kuvvet, şiddet ve hakaret dolu sözler almamalıdır. Sevgi sevgilisine, annesine, babasına ve çevresindeki insanlara pahalı hediyeler almak değildir sevgi. Sevgi maddiyatla ona sağlanan rantla ölçülecek bir boyutta duygu değildir. Sevgi samimiyet ister.
Sevmek bütünleşmektir.
Yaşadığı süreci eksiltmek yerine arttırmaktır.
Varolmaktır bir yerde.
En değerli bir tutkudur sevgi.
Sevginin bedeli sevgi ile ödenir.
Sevgi maddiyatla sınırlandırılamayacak kadar bir duygu selidir.
Sevgi, insanın yaşamıdır.
Sevgi içki içmeden yaşanılan ilahi bir sarhoşluktur.
Sevgi, insan bedeninin yaşama noktası olan yüreğinizin alev alev yanan, hiç sönmeyen bir meşalesi olmalıdır.
Sevgi, isteseniz de içinizden atamayacağınız güçlü bir duygu ve alıp verdiğimiz nefesle eş değerdir.

Şayet yüreğinizde gerçekten insan olmanın en belirgin özelliği olan sevgiyi taşıyorsanız, ’’ bir insan karşısındaki insanı düşündüğü kadar insandır’’ dersiniz ve yolunuz hep sevgi yolu olacaktır.
Sevgi derken insan sevgisi, vatan sevgisi, bayrak sevgisi, hatta çevre sevgisi bir bütündür ve asıl olan da budur. Yolunuz sevgi yolu olmazsa içinizi karanlıklar kaplar. Kötülüklerin esiri olursunuz.
Onun içindir ki sevginin, zamanı ve günü olmaz. Sevgiyi her daim yüreğinizde yeniden açan bir çiçek gibi değerlendirirseniz çok arayıp ta bulamadığınız mutluluğu da yakalamış olursunuz.

Sevgi İle Kalın…