Akbabaların hengâmesi

Çığlığım yüreğime çarpıttıkça zorlanıyorum, umut kayalarımdan fiskeler kopuyor. Anutçular, değnekçiler, şehir şakileri, sevdamdan da har(a)ç alınız bari nasılsa cümlenize tık eden yok! Sokakta yürüyüşüm, yorulunca sekilenişim bile ücrete tabi sanki! Boş bulduğunuz aralığa, dönemeçli sokaklara çitil atın, kök salıp boylanmanız için ağır ağabeylerle, ağababalar vazifelerini ihmal etmezler, elbette!

Babam Kır bıyık; “Ağca kızın ağusunu Karaca’sı alır” derdi. Hani nerede Köroğlu, nerede Mustafa Bey? Şimdilerde Bolu’da çoğaldı, Bey’i de.

Akbabaların hengâmesi, şahinleri ürkütmez vallahi! Türedi tüccarlar, himayeli tacirler, göbeği kesik doğanlar, hazırcı oğlanlar, ağzınızı şapırdatırken;“yuttuğunuz lokmalar, bir gün kursağınızdan çıkacaktır, hem de sıka sıka!”

Meselimizde; Bar açan ortaklar, veresi vermemek için yemin ederler, birisinde sadece beş lira vardır, diğeri ise meteliksizdir. İlki bira ister ve ücretini hemen öder, sonra yer değiştirirler, öteki siparişini söyler, aldığı parayla bedeli nakden öder. Akşama kadar bu olay tekerrürünü sürdürür. Kafayı bulan şerikler, kapanma esnasında kasada açık görünce “hep peşin çalıştık, bu zarar niye acaba?” diye apışırlar.

Can pazarı

Pey sürün mezada pey sürün beyler

Dostluk pazarına ucuz can geldi

Bitmeden yetişin kazlar köyler

Dostluk pazarına ucuz can geldi

Turfanda meyveler burda var burda

Korkmayın yetişir ite de kurda

Dağıldı çok şükür sonunda yurda

Dostluk pazarına ucuz can geldi

Çekinmeyin aman pahası beleş

Olanı bedava dahası beleş

Cahile güç yetmez dehası beleş