Dostlar ölümüme karar verdi

            “İmanım hükümdar benliğim esir/ Ehlibeyti sevdim dediler kusur/ Kimi korkak dedi kimi de cesur /Kurt ile koyunu yaydım yayalı.”

Rahmetli Ahmet Günbulut ile tanışma şansım yolculukta gerçekleşti. Demir atın raylar üzerinde çıkardığı ahenge dalmış, şık giyimli, temiz yüzlü birisi duygularıyla cebelleşirken,  vakitsiz selamımı alma nezaketi gösterdi. Sivas’ın Dağlarında soluduğu poyrazı, melteme çeviren sözlerinin tesirindeyken Kayseri’ye erişmiştik bile.

         Şiire merakımı anlayınca, şakımaya başladı. “Kimse bana yaren olmaz yâr olmaz / Mertlik hırkasını giydim giyeli/  Dünya bomboş olsa bana yer kalmaz / İnsana muhabbet duydum duyalı.   Çoğu bende kâğıt hüccet arıyor/ Hal bilmeyen dip dedemi soruyor / Dostlar ölümüme karar veriyor /Sefil Selimi'yim dedim diyeli” mısraları, hummalı gönlümü cezbelendirmeye yetti de arttı.

Edebiyatımızın köşe taşlarından Sefil Selimi’yle aynı havayı teneffüs etmenin mutluluğu ile elini öptüm. Sularla yarışan zaman hitama ermesin istiyordum. Saati kundaklamak mümkün olsaydı, akrebi zincirler, yelkovanı forsa yapardım ama nafile veda vaktine ramak kalmıştı. Helalleşmeden önce, benden birkaç şiirimi okumamı istedi, beğenisini sırtımı sıvazlayarak belirten Usta;”aktaracağım mesel kulağına küpelensin” derken yüreğimdeki yerine yerleşti.

“ Devrin Padişahı, zamanın evliyasını ziyaret eder. Mürşidi Kamil misafirini postunda oturarak karşılar. Görüşmenin akabinde Pir, Hükümdarı uğurlamak üzere doğrulunca, taht sahibi hayrete düşer.”Efendim! Geldiğim de iltifata mazhar olunmadık, kalkmak şöylesine, kıpırdanmadınız bile, şimdi ise yolculamaya zahmet çekiyorsunuz, vaziyetin mütalaası nedendir?”  diye sormaktan kendini alamaz.
          Eren;” Devletlûm, teşrifleriniz sarayın ihtişamı, zatı şahanelerinizin gururuylaydı ve hakkımdakilerin doğru ya da yanlışlığını kontrol içindi. Şimdi beni tanıdığınızdan dolayı, yanımdan bir talebe, derviş edasıyla vedalaşıyorsunuz, ilkin kibrinize göre davranıldı, neticede tevazuunuza kıyam edildi. Mağrurlanmak sahibine zillet getirir, mütevazılık ise saygın kılar.”  öğüdüyle yola vurur.

Gönül küleğimize zerreyi miskal iyilik, güzellik mayalayanlara ölsek dahi kemiğimiz duadadır.

 

Saki

Ben bugün buralı olmaya geldim

Boş ver kadehleri doldurma saki

Kaybolan yılları bulmaya geldim

Mey sunup yeniden öldürme saki

 

Fidanlar içinde meşe aradım

Manasız şeylerde neşe aradım

Gözlerden uzakta köşe aradım

Tutup da kolumdan kaldırma saki

 

Söyle de dinleyim gelip geçenden

Dert alır diyerek şarap içenden

Doymadan dünyaya konup göçenden

Akan gözyaşıma aldırma saki

 

Gömlek eski, yen söküldü yaka dar

Giymek mümkün değil benden bu kadar

Nasılsa bulunur üç beş kafadar

İnleyen nameler çaldırma saki

 

Ağdalı günleri düşürme yâda

Biçare Özcan’ı affetsin Hüda

Helal et hakkını haydi elveda

Beklerim deyip de güldürme saki

Yayın Tarihi
06.12.2010
Bu makale 4168 kişi tarafından okunmuştur.
Bu Haber İçin Yorum Yapın
NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.
CAPTCHA Image
Bu makaleye ilk yorumu yazan siz olun.

Yazara Ait Diğer Makaleler

Çerez Kullanımı

Kullandığımız çerezler hakkında bilgi almak ve haklarınızı öğrenmek için Çerez Politikamıza bakabilirsiniz.

Daha Fazla

Arama Yap!