Üzüldüğümüz şeye bakınız!

“Bir daha uğrar mı fakirhaneme/Tadı damağımda kalan bayramlar/Ah çektikçe zehir dolar sineme/Kınası aklımda solan bayramlar”

Şehitlerimiz, terör, deprem, yüreğimiz acılı, gözlerimiz buğulu, bir mübarek güne daha erişmenin buruk mutluluğu içerisindeyiz. Anam efkârlanınca “yar alıştı koyup koyup gitmeye/ ben alıştım yarlı yarsız yatmaya” diye içlenirdi. Nasıl olsa, emekli, dul, yetim, diplomalı işsizler, kıytırık ücretli emektarlar gemini gevmeyi belledi. Yedi düvele baş eğmeyen, kahraman milletin ahfadı bizler, açlığa, yokluğa mı eyvallah edeceğiz! Üzüldüğümüz şeye bakınız! Yere düşse bir avuç kumla kalkanlarla, ağababalara, ağırabilere, süslü ablalara hoş gelecek meteorolojik bülten okundu, garibanlar yine es geçildi. İnşallah, keşişleme ile kıble müsaade eder de “kurbanlamadan” esintiler olur! Eti vitrinde görenler, hiç değilse kokusuyla idareye çalışırlar, böylelikle nefisler körlenir. Varlıya, çokluya(ehlinamus konu dışıdır),cukkacıya, köşeciye, hortumcuya, ayaktan aşıran başlara göndermelere fırsat doğar.

Meselemizde: “Dolandırılan adam, yankesicinin gelmişini geçmişini boyuyormuş, gülerek yanına yaklaşan birisi;”boşa nefesini eskitme, kim işitecek, nereye gidecek ki” deyince, ciğeri yanan,”dua gönderince gidiyor da, sövünce niye gitmesin” diyerek uzaklaşır. Yüce Yaratan’dan, gözyaşların dindiği, adaletli günlerin gülümsediği bayramlar diliyorum. Bu bağlamda yaşanmış anıyı paylaşmak isterim:” Müfettiş, imam hatip lisesi son sınıflardan birinin teftişinde, ön sıradaki talebeye adını sorar; Öğrenci:”Fatih” diye cevaplayınca, denetmen; “Peki evlat Fatiha suresini oku bakalım” der, delikanlı isteği derhal yerine getirir. Mülakatı devam ettiren uzman, başkasına ”senin ismin nedir yavrum?”sualini yöneltince, çocuk yanıtlar: “Yasin, ama arkadaşlar kısaca Kevser derler” yanıtıyla oturur. O sırada içeri giren müstahdem,”başöğretmenim, benim toruna Rahmi mahlasını taktık, dili döndükçe haksızların ecdadına rahmet okusun diye, ne yapalım gücümüz ancak buna yetiyor, onlar nasıl dua ile hediyelendiklerini iyi bilirler, lakin onamak işlerine gelmez” diyerek sınıftan çıkar.

BAYRAMLAR

Bayramlar manasız bayramlar yalın

Bayramım bayram der ensesi kalın

Şimdiki bayramlar paranın malın

Bayramlar ya pasak ya kir bayramı

Dermansız uzuvlar sallanır yanda

Bir umut beklenir çıkmadık canda

Lokumu ramazan eti kurbanda

Kursağı görenin şükür bayramı

Dudağı kelepçe kafayı pense

Sıkar da seslenmez canlar nedense

Eğrinin yüzüne “eğrisin” dense