Anadolu’nun bağrından

Yaklaşık on beş yıl öncesi yazdığım aşağıdaki şiirimi, Sanatçı Recep Ergül bestelemeye koyuldu. Daha önce de derlediğim yüzyıllık ebemin Sarıkamış ağıtlarını albümünde okuyan Türkücü Ergül, bu şiirimin “Atma” tarzında dillerde dolaşacağını, Anadolu’nun zengin müzik kültürünü pekiştireceğini, ölümsüzleşeceğini söylüyor.

Erik Türküsü

Erikten erik ister

Saçımdan belik ister

Kendi çınar ağacı

Benden gölgelik ister

Eriğim budağım var

Kirazdan dudağım var

Kaşların yay misali

Okum yok sadağım var

Erik dalım ey umar

Meyve yere dey umar

Kendi kargı kamış yâr

Benden kaval ney umar

Eriğim alan olsa

Duldamda kalan olsa

Özcan’ım savrulur yele

Arayıp bulan olsa

Aslında türkülerimiz özgür bırakılsa, kalemşorlar şairler-ozanlar sırf dizeler için tutuklanmasa, doğru ağızlarda hayat bulsalar, kimilerini öne çıkartmak için niteliksiz uydurma karalamaların arkasında durmasalar, fesatlıklar olmasa daha neler neler doğar bu bereketli Anadolu’un bağrından.

Türküler

Ciğerde közlenir yürekte tüter

Dilleri dağlayan yanık türküler

Hasret bahçesinde inleyip öter

Gecenin sesine tanık türküler

Derdini deşende değen tezene

Aralar perdeyi çatar düzene

Baş kaldırır ezilenle ezene

Yalana riyaya kanık türküler

Karalar üstünden kalksa aklanır

Lacivert sulara girip saklanır

Gariptir yurdunda hep yasaklanır