MELTEM ESİNTİSİ

Ezberci Eğitimin Zararları (2)

YAVUZ ALİ SAKARYA

Eğitimde temel amaç, yaratıcı düşünceyi tetiklemek, insanı üretime sevketmek olmalıdır. Öğrencileri sınava endeksli seçenekli test sistemine zorlamak, onları yaratıcılıklarını kullanmaktan uzaklaştırarak, beyinlerini prangalaşmaktan, ayaklarını kollarını kelepçelemekten, bukağılamaktan farksızdır.

Şayet eğitim alanında sürekli patinaj yapan, frenleri tutmadığı için, kaptanı ehliyetsiz olduğu ve yol yordam bilmediği için geri geri giden konumdan kurtarmak istiyorsak ve bunda birazcık olsun samimi isek, okullarımıza, öğretmenlerimize, kullandığımız yöntemlere ve programlara özen göstermek, düşünen, sorgulayan, araştıran, özü anlamaya ve kavramaya çalışan, olayları enine boyuna değerlendiren, neden-sonuç ilişkileri kuran anlayışta öğrenci yetiştirmekten başka çıkar yolumuz yoktur.

Çocuklarımızın çok yönlü yetişmeleri, yeteneklerini farkedip geliştirmeleri ancak böyle bir eğitim sistemi ile mümkün olabilir.

Eğitimden medet umanlar, düşünmeyi dumura uğratmayacak, anlama yeteneğini körletmeyecek, olayları sorgulamadan kabul etmeyecek insan yetiştirmeye başladıkları gün, doğru yönde bir adım atmış olacaklardır. Yoksa bu gidiş gidiş değil. Biline.

EĞİTİMDE DOĞRU YAPILANMA NEDİR? NE OLMALIDIR?

Eğitim, öğrenciye nasıl öğreneceğini, neyi nasıl araştıracağını, gerekli bilgiyi nerede bulacağını öğretmelidir.

Verilecek eğitim, bütünüyle üretime yönelik olmalıdır. Öğrenilen bilgi, işe yarar olmalıdır.

Eğitim, bütünüyle öğrenci odaklı olmalı, öğrenciyi akılcı davranmaya, bilimsel düşünmeye ve yaratıcı düşünceye yönlendirmelidir.

Eğitim sürekli olmalı, yaşam boyu sürdürülmelidir.

Eğitim işlevsel olmalı, sadece okuma yaşındaki çocukları değil, her yaştan toplum kesimlerini aydınlatmaya ve toplumu kalkındırmaya yönelik olmalıdır.

İş eğitimi verilmeli, insanımız ellerini ve aklını kullanmayı öğrenmelidir.

Yaparak, yaşayarak öğrenme temel ilke olmalı, kuramsal bilgiler mutlaka uygulamaya dönüştürülmelidir.

Eğitim, her aşamada laik (din ve devlet işlerini ayrı tutan (uhrevi ve dünyevi işlerini ayrı tutan) bir anlayışta) olmalıdır.

Eğitim, gerçek anlamda demokratik olmalı, insanımızı demokrasiyi içselleştirecek hale getirecek biçimde planlanıp uygulanmalıdır.

Eğitim, kesinlikle karma olmalı, çağdışı ayrıştırmalardan derhal vazgeçilmelidir.

Eğitim, yetenek avcısı konumunda olmalı, öğrencileri yetenekleri doğrultusunda eğitmeli, başarıyı tesadüflere ya da sınava endeksli yapmamalı, herkesi yetenekleri doğrultusunda başarılı kılmak için önlemler almalıdır. Eğitim, kaybetmeye değil, sınıfta bırakmaya değil, kazanmaya ve başarıya yönelik olmalıdır.

Açılacak okullar, oluşturulacak kontenjanlar, ülkenin gelecek gereksinimleri düşünülerek planlanmalı ve yaşama geçirilmelidir.

Ana okulları, yurt çapında yaygınlaştırılarak, 3-5 yaş grubunda yaşam ve alışkanlık eğitimi almayan ülke çapında tek bir çocuk bırakılmamalıdır.

Kültür ve sanata, bilim ve teknolojiye önem verilmeli, gereken ivedilikle yapılmalıdır.

Eğitim kurumsallaşmalı, milli (ulusal) doğrultuya bir an evvel çekilmelidir.

Eğitim kopyacı ve ezberci yapıdan kurtarılarak, analitik düşünmeye, sorgulamaya yönelik biçimde yeniden yapılandırılmalıdır.

Sınav odaklı değil, yaşama hazırlık odaklı bir eğitim programı uygulanmalıdır.

Birebir yaşam öğretilmelidir. Doğa sevgisi, çevre koruma ve değerlere sahip çıkma öğretilmelidir.

İnsanı yüce kılan değerler öğretilmelidir.

Kısacası bugün eğitimde yozlaştırma adına, bozma Ortaçağ karanlığına sürükleme adına ne yapılıyorsa, vazgeçilmeli, tam tersi yapılmalıdır. Çağdaşlık hedef olmalıdır.