Korkunun milliyetle ne ilgisi var?

Türk milleti zekidir, Türk milleti çalışkandır…

Mustafa Kemal’in sesi kulaklarımda çınlıyor. Dünya savaşından çıkmış; yorgun, bitkin bir millete özgüvenini yeniden kazandırmak için söylenebilecek en güzel sözler.

Daha çok Atatürk milliyetçiliğinden bihaber olanlar, bu vecizeye eklemeler yaptı zaman içerisinde. Onların tarzı “yürüüü beee” tarzıydı daha çok. Bunlardan biri de “Türk milleti cesurdur”. Hadi canım… Bu nasıl cesaret; virüsten bile korkuyoruz biz. Korkunun adı ise dom dom gribi; bu benim tabirim.

Domdom bana daha sevimli geldi. Hoş, Allahın domuzu işte; sevmek zorunda mıyım? Ama korkmaktan iyidir sanırım.

Bu domdom sürecinin benim için tek önemi; nasıl panik, korkmaya hazır bir toplum olduğumuzu göstermesidir. Amiyane tabirle de nasıl gaza geldiğimizi… Bunun Türk olmakla falan bir ilgisi yokmuş demek ki. her şeyden önce insanız; öyle değil mi?

Korkana, neden korkuyorsunuz, demek boş, yersiz, anlamsız olur. Konuya Türk’lük boyutu getirmemizin amacı da duyguların ırkla, cinsiyetle, milliyetle bir ilgisi olmadığı içindir. Ama bu korkuyu topluma salan politikaya birkaç laf etmek istiyor insan. Siz hiç anneleri düşündünüz mü, mesela? Konu gündemi meşgul ederken, bir tek bayan bürokrat ön planda yok. Ama bu süreçte en çok canı yanan ise anneler. Her sabah çocuğunu okula gönderirken, acaba ona bir şey olacak mı, diye hayıflanan anneler…

Siz “kaç aşı satıldı” nın hesabını yaparken, birilerinin canı yanıyor, içi acıyor. Allah rızası için güzel ülkemde güzel bir gelişme olsun da sayın politikler asıl gündem maddelerini değiştirecek başka malzeme bulsunlar.