İnsan nasıl bir varlık?

İnsan sosyal bir varlıktır, tanımındaki varlık kavramı size de biraz içi boş gelmiyor mu? İnsan sosyal olma anlayışını abartmıyor mu size göre de… Her birimiz önce kendimiz olma gereğini, hatta, doğasını nasıl da unutmuşuz… En demokratı bile (sözüm ona demokrat, özgürlükçü) ben buna inanıyorum, ben böyle düşünüyorum, diyebilmekten aciz. Korkak…

Varlık işte; tanıma uygun… Taş da bir varlık, odun da vs. Ha, insanın farkı sosyal olmasıymış; buna inanmış kalabalıklar. Ya hu sosyal olsak ne yazar, birey olamamışız ki! Kendini bilememiş insan, topluma ne verebilir ki! Atatürkçülük üzerine felsefe yapanlar hatta Marx hayranları sistemin kuyruğundan yakalayıp boynuna vardığında “ben de varım, dostum” demiyor mu? Diyor, diyor… Çünkü karşısına almak istemiyor onu. Çünkü karşısına alırsa ayakta duramayacağına, var olamayacağına inanıyor. Çünkü yalnız, tek başına kalabilir; dışlanabilir. Bilmez ki Atatürk dünyayı karşısına almıştı ve tek başınaydı. O’nun tek başına kalmayı göze alan cesareti topladı etrafındakileri.

O kadar sosyal ki insan; inandığını, düşündüğünü ifade ettiğinde eğer karşısındakiler alay ediyorsa “ben yanlışım, onlar doğru” diyerek kendi hakkındaki yargıyı hükme bağlayıveriyor. Sosyal ya (!) Halbuki o zavallı kalabalık, kendi gibi düşünmeyeni yargılamayı, suçlamayı ve e kaka kabul etmeyi adetten sayıyor… Hatta daha kötüsü bunu var oluşu ile bütünleştirmiş; kendi kalıbını gerçek sanıyor. Oraya ait olmak istiyorsan kendinden, inançlarından vazgeçmek zorundasın. Onlar gibi düşünmek, onlar gibi davranmak ve onlar neye inanıyorsa ona inanmak zorundasın. Aksi halde yapayalnız kalırsın(!) Ha, sakın ola onların biliş düzeylerini aşan konuşmalar yapma. Çünkü insanoğlu bilmediğine “kötü” damgasını şak diye yapıştırmakta ustadır. Şayet onlar kadar biliyorsan ne ala; senden iyisi yoktur.

Sosyal-asosyal, faal-anti faal her neyse… İnsanız ve sonsuz yaşamın farklı merdivenlerine yayılmış durumdayız. Basamakları belirleyen ne mevki ne yaş ne statü ne de başka bir şey. Hangi basamakta olduğumuz, farkındalık düzeyimiz ile alakalı… O nedenle bırakalım makamlara, koltuklara, topluluklara şirin görünme çabasını da kendimizi bulalım. Yani, varlık olmaktan çıkalım.