Kim, kimi sever;
Gözlerini görmeden, sesini duymadan… Sevmek diyorum! Yani; amaçsız, beklentisiz, korkusuz… Sadece sevmek…
Kim, kimi sever;
Ellerine dokunmadan, tenini koklamadan…
Kim, kimi sever;
“Seni seviyorum”u duymadan ve duyma ihtimali, belki, hiç olmadan…
Kim, kimi sever, lütfen bir düşünün!
Gözünün önünde sevgilisi ile koklaşırken, hangi adamı sevmeye devam edebilirsin; için için kıskanmana rağmen?
Kim, kimi sevmeye devam edebilir onca küfüre, aşağılanmaya rağmen?
Kimin, kim için titrer yüreği her an ve bir ömür boyu(?) Dedim ya; üstelik hiç amaçsız, beklentisiz; öylece…
Annem beni sever; annemin yüreği, benim için titrer!
Bir tek anneler sever böyle; bir tek annelerin yüreği titrer yavrusu için.
Varsınlar, popüler kültüre kurban olmuş desinler; bu günü boş geçemezdim.
Tüm annelere, anne olabilmeyi bilenlere…