DÜN-BUGÜN-YARIN

Rossista

ONUR NUGAY

Bazı dostluklar vardır, bazen uzunca ayrı kalırsınız,aylar geçer yıllar geçer tekrar karşılaşırsınız ve herşey araya zaman girmemiş gibi kaldığı yerden devam eder.

Bugün hem böyle bir dotluktan bahsedeceğim sizlere... hem de dostlarımın birlikte ortaya çıkardıkları güzel bir eserden...

Sevgili Arkadaşım Zeynep Dağıstanlı Dede (biz ona Zeyno deriz) ve sevgili Eşi Polat Dede birlikteliklerini Rossistaya dönüştürdüler...

Zeynep sanatla uğraşırken Polat'ın ona desteği, Polat doğa sporlarıyla uğraşırken Zeyno'nun ona desteği bugün Kaleiçinde güzel bir esere dönüştü... Bu güzel ikili Sanat ve Sporu birleştirip insanlara sunmak için artık kapılarını açtılar...

Bugün Rossistada hem sanatla ilgili hem de sporla ilgili atölye çalışmaları yapılıyor, Resim,Heykel ve Seramikten tutun da eğer tırmanış yapmak isterseniz de bahçe de bir tırmanış eğitim duvarı bile bulunuyor.

Nasıl olur böyle bir şey demeyin...

Zeyno ile Polat yaparsa bal gibi olur...

Aynı zamanda bir cafe olarak ta hizmet veren müessesede kişisel Gelişim üzerine çalışmalar da yapılıyor.

Şehrin ve hayatın hızından bunaldıysanız yapılan meditasyonlara atabilirsiniz kendinizi... Ya da çamurdan bir çömlek yaparken hayatın tüm telaşını unutabilir kendi içinize dönebilirsiniz mesela...

Biraz hayata farklı bakıyorsanız eğer, örme ve rengarenk bir kazağın ağaca giydirilip bir ağaçtan nasıl gökkuşağı olur onu da görebilirsiniz.

Havada uçuşan bisikletleri de...

Sn.Tufan Dağıstanlının yaptığı seramik eserleri de..

Ben de Rossistada müzikle ilgili atölye çalışmaları yapacağım... Şarkılarımı insanlarla buluşturup aynadan geri dönen yansımaları tekrar şarkılarıma katacağım mesela...

Spor ve sanatın birleştiği böyle bir yerin Kaleiçinde olması açıkça beni çok mutlu etti...

Bir türlü başlayamadığım,başlasam yarım bıraktığım sporla beni tekrar barıştırdı mesela Polat...

Küçük antremanlarla yavaş yavaş ısınarak daha sonra dağlara tırmanacağız...

Onlar şimdi güzergah açmaya gittiler... Ben de alışınca onların açtığı güzergahlardan yürüyüp dostlarla kamplara gideceğim...

Bir mekan deyip geçip geçmeyin, bazen bir dokunuş değiştiriverir herşeyi...

Bazen kitabımı alıp gidiyorum bahçesine, bir de kahve söylüyorum... Sistemin içinden çıkıp kendime bir mola veriyorum...Düşünüyorum bol bol...

Uzun lafın kısası...

Hoşgeldiniz Zeyno ve Polat...

Hoşgeldin Rossista...

Nice üretim dolu yarınlara...

Kıyıya vuran deniz yıldızlarını hep denize göndermeniz dileğiyle...

Bak bunun ki kurtuldu...