DÜN-BUGÜN-YARIN

Aman Canım Sen de

ONUR NUGAY

Aman canım sen de… Salla gitsin…

Aman canım sen de bir kere mi gelmedik mi dünyaya….

Aman canım sen de çok takıyorsun….

Aman canım sen de bu seferlik oluversin…

Dünyadaki güç savaşlarının bireylere yansımasıyla tıpkı o savaşlardaki gibi teknik ve taktik temelli ilişkiler yaşar hale geldik hepimiz.

Yalnız kalmanın ayıp olduğu, tek başına ayakta durabilmenin ise günah olduğu kitle psikolojisiyle hamurlanan bir güruhun içerisinde artık özgür olmak bile ayrıca bir ötekileştirme sebebi haline gelmiş durumda.

Sanat ve bilim insanlarında dünyayı değiştirmek için ihtiyaç duydukları liderlik vasıflarına,bilgilerine yaratılarına bile tahammül edemiyoruz… Yeri geliyor buna ego diyoruz… Yeri geliyor Aman canım sen de diyoruz…

Eleştirmek yanlış, kabul etmek doğru…

Çünkü herkesin kendi hayatı…

Herkes kendi hayatını yaşarken sen de ruhunun almadığı insanları bir nevi idare ederek onlarla ilişki kurma temelli yaşamlarda yerini almak zorundasın.

Yerini al ki, sen de görünürde ayrı fakat birbirine çengellerle bağlanmış hayatların içerisinde kaybol…

Ye , iç ,eğlen, giyin ve sonrasında zararsız bir şekilde öl…

Bu yeri almadığın takdir de farklı olursun, marjinal olursun hatta ukela bile olursun.

Nedir ki yeşil ya da mavi, nedir ki doğa ya da evren…

Sosyal medyada gördüğün bir resmi paylaş tuşuna basıp doğaya hizmet ettiğini zannedersin…

Biz nereden geliyoruz nereye gidiyoruz soruları anlamını yitirir de , anda kalmak adına hayasızca özgürlük nidaları atanların içerisinde kaybolur gidersin…

Senin amaçların senin ideallerin ve senin yapmak istemelerinin önemi yoktur çoğu zaman…

Anlatamazsın ki… Anlatmaya değmez sen kendi hayatına bak da diyemezsin…

Çünkü insanı insan olduğu için seversin…

İlişki içerisinde olduğun arkadaşın, dostun, sevgilin ya da her neyse o toplumun bir aynasıysa eğer sen de toplumun ta kendisiyle birleştirmişsindir kendini…

Normal olması gereken kabul edilmez olur… Doğru söylediklerinse birer diken…

Korkularla savaşmaktan yorgun düştüğünde sen de korkmaya başlarsın…

Çünkü sürekli korku emredilir… Korku enjekte etmek sağlıksız toplumların en belirgin özelliğidir…

Sürekli onaya sunulan bir şeyler vardır…

Gizli onay mekanizmaları vardır…

Bunlar tek başlarına hiç bir şeyken…

Bir araya geldiklerinde tıpkı bir cunta mahkemesi gibi adaletsiz kararlar verilir…

Hatta idamlar verilir sonra af dilemen beklenir…

Davacı mı olacaksın bu toplumda yoksa davalı mı bilemezsin…

En sonunda yenilmek istersin… Evet yenildim ben deyip haykırmak istersin…

Çünkü yenildim desen bile… Seni yenenin zaten yenilmiş olduğunu bilirsin….

Yani dediğim gibi