Bir seferinde Uluborlu’daydım, tam kiraz toplama zamanı, ben de elimde bir kova, kiraz toplamayı bilmeden, giriştim kirazları toplamaya...
Kirazı dallarından ayırıp ayırıp atıyorum kovaya...
Nereden bileyim Kirazı toplamanın bir usulü varmış...
Eğer dalından sertçe ayırırsan kirazı, bir dahaki sene aynı yerden kiraz vermezmiş...
Bu kıymetli bilgiden sonra;
Doğayı derinlemesine izlemeye başlamıştım...
Gerçekten de doğa bizlere çok önemli bilgiler veriyor...
Hoyratça kırdığın bir insan nasıl bir daha sana aynı sevgiyi veremiyorsa, kiraz ağaçları da tıpkı öyle...
İnsan da doğanın bir parçası...
Sonbaharın gelmesiyle, tabiat nasıl kendini kapatıyorsa, yapraklar nasıl sararıyorsa, ağaçlar nasıl kuruyorsa,
İnsanoğlu da bir kapanışa geçiyor...
Sonbahar ölüm ayı derler ya hani...
Ne kadar da doğru...
Ne kadar çok insan kaybettik yine bu sonbaharda...
Barış Manço’nun o şarkısı geliyor sonra aklıma...
“Ömrümün sonbaharında”
Sonra kış ayını düşündüm...
Sonbahardan sonra gelen kış... Tam bir temizlik ayı...
Doğa kendi kendisini temizliyor adeta...
Yağmurlar yağıyor, karlar kapatıyor dağların doruklarını, doğa için bir iç hesaplaşma, bir suskunluk, kendi kendisiyle kalma mevsimi...
Sonra yavaş yavaş çekiliyor Kış...
Karların altından çiçekler çıkmaya başlıyor, ağaçlar yeniden yeşeriyor, kuşlar ötmeye başlıyor...
Tarif edilemez bir enerjiyle doğuyor yeniden tabiat...
Ne kadar kendi içine çekildiyse bir o kadar fışkırıyor içindeki abu hayat...
İçimize bir yaşam sevinci, içimize bir hayat sevgisi doluyor...
Yaz boyu yaşanıyor bu seremoni...
İnsan da sanki aynı süreçlerden, aynı mevsimlerden geçiyor...
Sonbaharın o muhteşem hüznü ve İlkbaharın karşı konulamaz coşkusu...
Belki de ikisinin arasında bir fark yoktur...
Birisi olmadan diğeri nasıl gerçekleşebilir ki...
İnsan sürekli nasıl mutlu ya da sürekli mutsuz olabilir ki...
Doğanın bir parçası olduğumuzu unutmadan yaşamak için...
Ağaçlara bakmalı, kuşlara bakmalı, balıklara bakmalı...
Bize herşeyi Arto Tunçboyacıyan’ın şarkısında anlattığı gibi doğa herşeyi anlatıyor...
Ne diyordu şarkısında Boyacıyan;
“Bu bir masal bir hikaye değil be ey can,doğada var bu gerçekler anla be ey can.
Doğa sana tüm gerçeği söylüyor ey can,doğayı anlamazsan çok zor be ey can,doğayı anlamazsan çok zor be ey can...”
|