Evde Sağlık Hizmeti Komedisi

Sağlık Bakanı Recep Akdağ;  sağlıkta gider-ayak sistemi kökünden değiştirdi.  Sağlık Müdürlüğünden başlayarak hastanelere, hastanelerden doktor ve hemşireye kadar uzanan bu bir dizi değişiklik yeni kadrolar yarattı. Bu sistem değişikliliği ile eskiden her şeyin patronu olan Sağlık Müdürleri sadece denetim görevini üstlenirken, patronluk görevine de sözleşmeli bir Genel Sekreter getirildi.  O da her hastaneye yine sözleşmeli bir hastane yöneticisi, yardımcılar ve müdürler atadı. Başarısız olurlarsa tümden gidecekler. Bir yıl sonra sözleşmeleri yenilenmeyecek ve başarısızlık devletin memuru için çok önemli olmadığı için eski görevlerine, memuriyetlerine geri dönecekler. Yağma Hasan'ın böreği...

Sistem böylesi değişince Antalya'da onca başarılı yönetici  varken, onlar kızaklara çekilerek başka illerden yöneticiler getirildi. Önce ili, sonra ilçeleri,  hastaneleri, çalışanları tanıyacak, sonra da planlamaya, halkı mutlu etmeye çalışacaklar. Bir bakmışsınız bunları yaparken bir yıl doluvermiş...

***

Şimdi biz gelelim asıl bahsetmek istediğimiz konuya.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan her icraatın içinden programında , sağlıkta elde ettikleri başarıyı böbürlenerek anlatıyor. Hatta bu söylemleri ile bazen de doktorların hasta yakınları tarafından dövülüp- sövülmelerine de sebep oluyor. Övünç kaynaklarının başında da hastanelere gidemeyecek durumdaki hastaların evlerinde uzman hekimler ve ekibi tarafından tedavi edilmeleri geliyor.

İşte bugün sizlere bir evde sağlık hizmeti dramını aktaracağım. Dramı diyorum çünkü böylesi bir olay pişmiş tavuğun başına gelmez. Bakın hikayeye;

83 yaşındaki Kadriye Bezmez  adındaki yaşlı hastadır. Bir hastanede 25 yıl hastabakıcılık yaparak emekli olmuş bir devlet memurudur.  Kalp yetmezliği ve büyümesi, yüksek tansiyon, böbrek yetmezliği ve 12 yıldır devam eden Alzheimer hastalığı. Bütün bunlara bağlı olarak  3 kez beyin kanaması geçirip, beyne ve kalbe ani ödem riski,  bir yerden başka bir yere araçla giderken fibrasyona giren bir kalp...

Yakınları, yetkililer  "Evde Sağlık Hizmeti" diye basbas bağırırken 'bu vatandaşlık hakkından niye yararlanmayalım?' diye ilaç raporlarının süresi dolan Kadriye nine için önce aile hekimine başvuruyor. Aile hekimi bu yardımdan yararlanabilmeleri için hastayı evde görmesi gerektiğini belirterek eve geliyor. Muayene sonucunda da hastayı Nörolog ve Kardiyologun görmesi gerektiğine karar vererek durumu Araştırma Uygulama Hastanesi'ndeki ''Evde Sağlık Hizmeti'' birimine bildiriyor. Hasta yakınlarına da, uzman doktorların haber vererek eve geleceklerini söylüyor. Aradan 15 gün geçiyor, gelip giden yok. Hastanın ilaçları para ile alınıyor. Aile hekiminin yolunu tekrar tutuyorlar. Aranıyor, taranıyor, aile hekiminin gönderdiği rapor bulunamıyor. Not alıp eve geleceklerini bildiriyorlar. Aradan bir hafta daha geçiyor ve Evde Sağlık Hizmeti birimi evi telefonla arıyor. Önce hastanın hastaneye gelip gelemeyeceğini soruyor memur bayan. Hayır cevabını alınca;

- Peki o zaman hasta yakınlarından biri nüfus cüzdanı ve eski ilaç raporları ile gelsin kayıt yapacağız.

Hoppala!.. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu!...

- Peki ne oldu bizim 20 gün önce Aile hekimine başvurumuz?..

- O başvuru değildi. Başvuruyu biz alıyoruz.

Çaresiz aile fertlerinden biri yolunu tuttu hastanenin.  Verdikleri formu doldurdu. Arayacaklarını söylediler.  Birazcık sitem etmeden duramadı hasta yakını.

- Bakın hanımlar. Bizim ilk başvurumuz 2012 yılındaydı. 2013'e girdik. Neredeyse bir ay oldu. Bu nasıl evde sağlık hizmetidir. Hasta olan bugüne kadar ölmüştü. Biz tedavi de istemiyoruz. Hastalığı belli. İlacını alabilmemiz için süresi dolan raporların yenilenmesi gerekiyor...

Cevap bile vermediler. Çaresiz ayrıldı.

Bir 10 gün geçti, aradan ev telefonunun zili çaldı. Bir bayan Hastaneden geleceklerini söyleyip, adresin tarifini istedi. Tarif ettiler.

Yarım saat sonra bir bayan doktorla bir hemşire eve geldi.

İlk muayenenin ardından doktor hanım:

- Biz bu tür hastalara evde sağlık hizmeti vermiyoruz. Yatalak olması lazım. Siz ambulans çağırabilirsiniz? Ama gelmişken ben kan örneği alayım.

Sorunun ambulans olmadığını söyledi ev sahibesi bayan. Hastayı araca bindiremediklerini hemen fibrasyona girdiğini söylemeye çalıştı.

Kızdı doktor hanım. Kızdığı, ''Bana cevap yetiştirmeyin, şimdi alır bu kanı atarım dışarıya'' dediğinden belliydi.

Sesini çıkaramadı ev sahibi. Çaresiz yolcu etti. Onları Kan sonuçlarının 3 gün sonra Aile Hekiminden alınacağını söyleyen doktor ve hemşire evden ayrıldılar.

Ev sahibesi 3 gün sonra aile hekimine gitti. Kan tahlili sonucunun gelip gelmediğini sordu.  Yoktu.  Doktor Evde Sağlık Hizmetleri birimini aradı. Böyle bir kayıt ve kan yoktu orada da. Evde hastadan alınan kan numuneleri kaybolmuştu. Çaresiz aile hekimi sinirlenen hasta sahibini yatıştırmak için;

-''Üzülmeyin. ben kendim gelir yeniden kan alırım. Üzülmeyin, sinirlenmeyin'' diye yanıt verdi.

***

Sayın Başbakan, sayın yeni Sağlık Bakanı, sayın Genel Sekreter sizin güllük-gülistanlık anlattığınız Evde Sağlık Hizmeti'nin durumu budur.

Olayları yaşamadan, gerçeği görmeden bol keseden atıp, yaşlılara evlerinde sağlık hizmeti verdiğinizi anlatmayın. Vatandaşın sağlığından önce cemaatini düşünen bu sağlık kadrosu sizi mahcup eder.

Haaa bu arada hastanın raporu mu ne oldu? Şimdilik alınamadı. Özel bir hastaneye başvurma kararı aldılar. Eve uzman doktor getirip raporlar yenilenecek. çözüm mü bu? Bal gibi çözüm. Zaten bakanlık ta bunu istiyor. Vatandaş bıksın da Devletten sağlık hizmeti beklemesin. Özel sektör ne yapacak o zaman ağzını havaya mı açsınlar?