TÜRKOLOG

Evrene İki Farklı Bakış

MUHARREM YELLİCE

Nedenler aralıksız vede sonsuzdur
Varlığın nedenselliği ortadan kalktığı zaman;
Öyle kabul edildiği zaman,
Bir nedene bağlı olmaksızın, varlığın var olabileceğinin kabulü gerekir.
Bu kabul deneyle ispatlanamaz.
Bir nedeni gerektirmeyen varlığı;
Yaratıcı adı altında kabul etmek zorunda kalan insan topluluğu, veya insan;
Neden,niçin,niye sorularını sormayan, boşluk denen zamanda, görülmeyen güce boyun bükenlerdir.
Bu anlayışa Teolojik yaklaşım denir.
Pozitif yaklaşım ise;
Gözle görülebilen,duyumsanabilen şey,
Evrenin kendisidir.
Gerçek o’dur.
O gerçeğin yasalarına uymazsa insan, ki bu yasalar doğa yasalarıdır,
Doğa bu yasalara uymayana boyun büktürür !
Denizden yer kazanamaz.
Doğa yeri alır.
Ormandan yer kazanamazsın.
Heyelan olur.
Zehirli ilaçlarla arıları, kelebekleri yok edersen,
Bitki dünyası yok olur.
Buda insanlığın sonudur.
Madde insan ilişkilerine,
Deneysel bakış açısı ile bakanlara,
Pozitivist denir.
Bu bakış açısına göre;
Gerçek evrenin varlığının Tanrısal emeğe ihtiyacı yoktur.
Bu anlayışa göre;
Madde ana cevherdir.
Bilinç ve akıl maddenin ürünüdür.
Evren;
Hiç bir dış güce ihtiyaç duymayan,
Kendi içsel yasalarına göre hareket eden,
Somut bir oluşumdur.
Kendi yasalarıyla,
Kendi şartlarında, sayısız çeşitlilik içinde var olan,
Güçlü, kusursuz bir oluşumdur.
Evrenin başlangıcı yoktur.
Sonuda olmayacaktır.
İnsan dahi doğanın ürünü,
Akıllı bir canlıdır.
Doğanın parçasıdır ;
Zaman ve mekan evrenin nitelikleridir.
Mekan ve zaman maddeden ayrılamaz.
Madde atomlardan oluşmuştur.
Milattan önce 6.asırda
Demoklid etti bu lafı.
Atomlar evrenin bütünsel özüdür.
Yaratan ve yaratılan,
Evrenin kendisidir.
Filozof Spinoz’un (1632 – 1677) görüşüde bu yöndedir.
Hiç bir atom doğaya aykırı bir emri yerine getiremez.
Bu arzuyu doğanın kendi yasaları engeller.
Bu bakış açısı;
Bilimsel bakış açısıdır.
Cumhuriyetin temeli olan,
Akıl ve bilimden uzak kalmayalım.