ANTALYANIN KAHYASI

Çiftçiye ne zaman sahip çıkacağız?

ERDOĞAN KAHYA

Türk tarımı son yılların en kötü günlerini yaşıyor. Çiftçi, kar etmeyi bırakın, ektiği ürünün maliyetini bile kurtaramadığı için ekmekten vazgeçiyor.

Nasıl vazgeçmesin?

Gübre Üreticileri, İhracatçıları ve İthalatçıları Derneği Genel Sekreteri Sebahattin Emül, çiftçinin sadece gübre konusunda sıkıntısını anlatırken, “Geçen yıl buğday ekimi sırasında gerekli olan gübreye yüzde 100 zam gelmişti. Bu yıl aynı aylarda gübreye doların durumundan dolayı yüzde 90 gene zam geldi. Buğday ekiminde kullanılan 20/20 kompoze gübrenin 50 kiloluk paketi 60 liradan 110-120 liraya çıktı. DAP 18/49 Gübresi 85 liradan 150 liraya çıktı. Çiftçi bu gübreleri kullanmazsa üründe verim alamaz. Sezon sonuna kadar döviz nerelere varacak bilemediğimiz için artışını da tahmin edemiyoruz” dedi.

Çiftçi ne yapsın?

Çiftçinin üretim maliyeti hele Dolardaki dalgalanma ve bunun getirdiği haklı-haksız zamlar yüzünden başka mazot, işçilik ve gübre olmak üzere girdi fiyatları artarken, ürün fiyatları yerinde saydığı için yeni, sezonda ekim yapamayacak. Hele köyle alakasını kesmiş, ortakçıya tarlasını verenlerin ise bu yıl ortakçı bulması gibi bir ihtimal ortadan kalkmış görünüyor.

Genel Sekreter Emül’ün ilginç bir görüşü daha var. Diyor ki;

“Maalesef tarımda dışa bağımlı hale geldik. Üretimde, hele tarımda dışa bağımlı bir ülke bağımsız olamaz”

Ne demeli, hayvan yemi için samanı bile ithal eden bir ülke olarak, kaliteli üretim de yapamadığımız, kaliteli tohum kullanmadığımız, kendi tohumumuza ve yerli malına sahip çıkamadığımız ve de o güzelim mümbit Topraklarımızı ekip biçemediğimiz için böyle ortalıkta dolanıp duruyoruz.

Burada bizi utandıracak tek konu, bizim tek bir ilimiz kadar toprağa sahip Hollanda’nın tarımda kazandığı para tam 10 misli, 100 milyar dolar…

Bu ayıp bize yetmez mi?

Özetle hiçbir şey üretemez hale geldik. Tarımın başkentiyiz diyoruz, çiftçinin durumu ortada. Bir liraya sattığı ürünü tüketiciye 10 liradan ulaşıyor. Allahtan Turizm var da, üretimdeki açığı zor bela, biraz olsun kurtarıyoruz.