Antalya ve Altın Portakal

Ekim ayına hareketli girdi Antalya. İlk haftanın sonundan başlayarak da festivale kilitlendi neredeyse. Toplum bu yıl büyük bir beklenti içindeydi. Geçmiş beş yıllık dışlanmışlığın acısını çıkarıyordu sanki.

Kolay değil son beş yıldır, kapalı kapılar ardında, AKP üst yönetimi yönlendirmesi sonucu Kültür Bakanlığından aktarılan paralarla desteklenen ve düzenlemeyi üstlenen kuruluş, bakanlık, Avrupa ilişkileri üçgeninde gelişen, sadece gazetelerden izlenilebilen bir festival dönemi yaşamıştı Antalya.

O dönem festivallerinin baş aktörü; TÜRSAK Vakfı Başkanı Engin Yiğitgil, Haziran ayı içinde yaptığı bir konuşmada;  “Türsak Vakfı olarak 4 yıldır gerçekleştirdiğimiz Antalya Altın Portakal Film Festivali, Uluslararası Avrasya Film Festivali ve Avrasya Film Market bir çatı altında birleşerek uluslararası platformda büyük bir sinema etkinliği olarak yerini perçinlemiştir. Konseptini ve felsefesini yeniden yapılandırdığımız; ulusal festivalimiz, Türsak Vakfı girişimi ile başlatılan uluslararası festivalimiz ve film marketimiz kültürel etkileşimin somutlaştığı, sinemaya açılımlar getiren bir etkinlikler olmakla birlikte, Türk sinemasının ufkunu açmak anlamında büyük bir adım atmıştır. Türkiye'nin en büyük kültür ve sanat organizasyonlarından biri olan etkinlikler aynı zamanda ülkemizin yurt dışında tanıtılması açısından önemli bir misyona sahip olmuştur.” diyor ve o dönemdeki sponsorlarına teşekkür ediyordu.

Prof. Dr. Mustafa Akaydın ise, Büyükşehir Belediye Başkanlığına seçildiğini hemen ertesinde, geçen dört yıl içinde Festivali Türsak’a satmış olan belediye ve Aksav yönetiminin borç içinde yüzdüğünü görüyordu. Antalya Kültür Sanat etkinliklerini düzenlemek üzere kurulan ikinci vakıf da icralık olmuştu. TÜRSAK’ın geçen süreçte, Antalya’ festivali sayesinde kavuştuğu olanakları unutmamak gerek. 

Şu anda festival Antalya Büyükşehir Belediyesince düzenliyor. Kuşkusuz Muratpaşa, Konyaaltı ve birkaç belediye daha destekliyor. Bildiğim kadarıyla Kepez Belediyesi uzak duruyor. Kent yönetim anlayışına uymayan bir tavır. Seçimler bitiyor, partilerin adaylarından biri kazanıyor. İşte orada bitmesi gereken particilik sürüyor. Oysa bir kent yönetimine seçilmiş adayın artık parti kimliği biter. O kentsel yerleşim bölgesinin Belediye Başkanı’dır ve o kente parti ayrımı gözetmeksizin hizmet etmek zorundadır.  Dolayısıyla Antalya’nın bütününü ilgilendiren bir etkinlikte yer almamak, katkı sağlamamak yanlış bir davranış olmuştur. 

Festivale gelince, dört yıllık bir aradan sonra halkın, sanatçıyla yakınlaşmasını sağlayan korteje kavuştu. Özlem giderildi kortej geçişinde. Tüm kent sinemalarında yoğun bir film gösterimi var. Televizyon ekranlarına mahkûm edilmiş bir toplumun sinemada film seyretme özlemini gözlemledim.

Yoğun bir sanatçı akını var, ilgi var, Türk sinemasının eski ve yeni kuşağı Antalya’da buluştu. Genç yönetmenlerin birkaçının filmini izledim. Bence Türk Sinemasına yeni bir soluk getirmişler. Günümüz Türkiyesinden yaşamın içinden seçilmiş konular işlenmiş, olabildiğince doğal yapı içinde.

Açık oturumlar, paneller, sergiler, söyleşiler, kentin dört bir bucağına yayılmış. Benimde bir dönem yönettiğim geçmiş festivalleri anımsadım, mutlu oldum. Çeşitli yakınmalar da yok değil, ama geçmiş dönemin AKSAV’ın içine düşürüldüğü çıkmazı, Türsak’ın arkasında bıraktı olumsuzluklar düşünülürse, bu kadar kısa bir süreçte yapılabileceğin en iyisi yapılmaya çalışılmış. Detayına girmiyorum, ben gelecek yıldan başlayarak Altın Portakal’ın ve diğer kültürel-sanatsal etkinliklerin Antalya geçmişindeki güzellikleri de aşarak iyi bir noktaya geleceğine inanıyorum. Yeter ki, kentsel bütünlük içinde, yaşamında bütünlüğü ve değişimlerin yanı sıra ulusal bütünlüğün önemi de düşünülerek yerel katkılar güçlendirilsin.