Antalya Üniversitesi

Akdeniz Üniversitesi’nin 1970’lerdeki kuruluş çalışmaları sırasında ortaokul öğrencisi idik. “Acaba biz liseyi bitirdiğimiz zaman üniversite faaliyete geçer mi?” diye umut ettik. Ama olmadı. Üniversitenin Antalya’da eğitime başlaması 1980’lerin ortasını buldu. Ne yazık ki 25 yıldır hala yapılaşmasını tamamlayamadı.

Sanıyoruz 1994 yılı idi. Bir toplantıda karşılaştığımız AKEV Koleji’nin Genel Müdürü, değerli eğitimci Selahattin Çiçek, Antalya’da ikinci bir üniversite kurulması gerektiğinden bahsetti. İkinci üniversitenin Akdeniz Üniversitesi’nde bulunmayan, bölgedeki sektörlere (turizm, tarım gibi) yönelik alanlarda eğitim vermesi gerektiğini söyledi.

Açık söylemek gerekirse o toplantıda bulunanlarla birlikte biz de Çiçek hocanın üniversite öngörüsünü uçuk bulduk..

Bunları niye yazıyoruz. 26 Ağustos Salı günü, Antalya’nın ikinci üniversitesinin temel atma töreni var. Antalya Üniversitesi’nin Kadriye Kampüsü’ne ilk harç törenle dökülecek.

Nereden nereye? 14 yıl önce kurulan bir ütopya bugün gerçek oluyor.

Günümüzde şartları yerine getiren, parası olan herkesin üniversite kurabileceği düşünülebilir. “Bu olayda büyütülecek ne var?” denilebilir.

Kazın ayağı pek öyle değil. Biz 90’lı yılların sonlarına doğru, DYP’nin iktidarda olduğu dönemlerde, milletekili Osman Berberoğlu’nun da desteği ile Antalya’nın en güçlü özel okulunun üniversite kurma girişimine de tanıklık ettik. Ama olmadı.

Yani her şey para ile olmuyor. Bundan daha çok öngörü, eğitime olan inanç, kararlılık ve dayanışma ruhu gerekiyor. Her şeyden önemlisi özveri lazım. Zorluklardan yılmamak, engelleri sabırla atlamak gerekiyor.

Kentin, hatta bölgenin ikinci ve ilk özel üniversitesi olacak olan Antalya Üniversitesi’nin kurulma aşamasında çekilen sıkıntılara şahit olduk. Bu iş için yola çıkan yöneticilerin çalışmalarını, Kadriye’deki üniversite arsasını ihale aldıklarında nasıl sevinç gözyaşları döktüklerini gördük. Bu yüzden gelinen nokta çok önemli ve anlamlı.

Bu olayda bizim ilgimizi çeken diğer nokta AKEV’in; bir şirket, aile, grup, cemaat etrafında oluşan vakıf olmaması. Atatürk ilkelerine sıkı sıkıya bağlı, bir grup eğitim gönüllüsünün oluşturduğu, eğitim ve kültür vakfı olması. Çok paraları yok ama eğitime olan inançları var.

Tarih içinde AKEV’i kuran insanlar arasında elbette anlaşmazlıklar oldu. Yönetim biçimi konusunda ayrı düştükleri, hatta birbirlerine kırılıp küstükleri de görüldü. Ama gün o gün değil artık. Başta AKEV’in üyelerinin geçmişi unutup üniversite kurulmasına destek olmaları gerekir. Ardından çağdaş eğitimin öneminin ayırdında olan herkese iş düşüyor. Herkes bir tuğla koyarak destek vermeli. Bu iş ancak imece ile bugün hasretle aradığımız geçmişin köy enstitüsü ruhu ile yapılabilir. Zaten böyle olması daha da anlamlı olacaktır.

İkinci üniversite ütopyasını gerçeğe dönüştürmek üzere olanları kutlarız. Yolları açık olsun.

Ulaşımda uzman meslek odası hangisi

Raylı sistem tartışmaları gündeme geldiğinde Makine Mühendisleri Odası (MMO) Başkanı Mustafa Karaman’ın eleştirileri oldu. Bir süre sonra Büyükşehir Belediye Başkanı Menderes Türel’den, “Onlar uzman meslek odası değil” yanıtı gelince şaşırdık.

Ezberimiz bozulmuştu. Bizim bildiğimiz makinecilerin ulaşım konusunda uzman olduğu idi. Sonradan öğrendik ki İdare Mahkemesi, Büyükşehir’in başvurusu üzerine, “Makine Mühendisleri Odası uzman değil” kararı vermiş.

MMO, bu kararın üst mahkemeye taşımış, iptalini istemiş. Üst mahkemeden böyle bir karar çıkmış. Kısacası Makine Mühendisleri Odası yeniden ulaşımda “uzman oda” özelliğini kazanmış.

Bu saatten sonra başta Büyükşehir Belediye Başkanı Türel olmak üzere herkes bunu kabul etmek durumunda. Bu yüzden MMO Başkanı Mustafa Karaman’ın raylı sistem ile ilgili uyarıları dikkate alınmalı. Yok sayılmamalı. Sonuçta beğensek de beğenmesek de ulaşımdaki uzman oda adına söz söylüyor.