Vazgeçilmez sevgi...

Hayatınızda bazı şeyler vardır, vazgeçemediğiniz...

Herkese göre değişir ama birçok kişi için vazgeçilmeyenin “sevilen” olduğunu biliyorum. Hele bu vazgeçememe iki taraf için de geçerliyse, değmeyin keyfine...

İlişkiler zaman zaman durağan halini terk edip küçük hareketlilikler yaşar. Küçük kırgınlıklar mevzubahis olabilir ama iki taraf da bilir ki geçecek... Çünkü gerçek sevgi, daima kazanır.

Vazgeçememek, eğer tutku değil de sevgiden kaynaklanıyorsa en büyük mutluluk kaynağı olabilir. Vazgeçememek, her haliyle sevmek demektir. Vazgeçememek, vazgeçilememek; olduğu gibi kabul etmek, olduğun gibi kabul edilmek demektir... Gelip geçici olmaktan da çok, ama çok daha iyidir...

Bir insanın hayatına şöyle bir uğrayıp çıkıp gitmek acı olsa gerek... Önemsenmediğini, sevilmediğini, sadece bir anlık bir boşluk doldurduğunu düşünmek...

Acı verir herhalde ama eğer acı çekmekten hoşlanıyorsanız, kimsenin size diyecek bir sözü olamaz tabi. Acı çekmekten, horlanmaktan, hatta hatta aşağılanmaktan, kim hoşlanabilir, bilemem. Böyle bir hayattan vazgeçememek neme nem bir amaçsızlıktır, hiç bilemem... Bilmek de istemem...

Ben vazgeçmemekten ve vazgeçilememekten yoğrulmuş bir hayat sürmeyi tercih ettim. Bu tercihimden de son derece hoşnudum. Çünkü seviyorum ve sevildiğimi biliyorum, bunun verdiği mutluluk dünyalara bedel... Beni anlayan, benle hemfikir olan çok fazla insan olmasını dilerim. İşte o zaman vazgeçilmez hayatlar yaşanıyor demektir...

Can Dündar’ın “Eğer” isimli yazısındaki son cümleleri geliyor aklıma:

“Nedensiz küsüyor, sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız...

Kaybetme korkusu, kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşk, gurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim...

Gece yarısı kadim bir dost gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı, bütün acı sözleri unutturmaya yetiyorsa...

Her gidişte ayaklarınız "Geri dön" diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız, sınırsız, sabırsız, doyumsuz bir tutkuyla...
...O halde bugün sizin gününüz!..

‘Çok yaşa’yın ve de ‘siz de görün’üz.”

Bu cümleler üzerine ben daha ne söyleyebilirim ki?

Aşkın ve aşk için yazılmış bu satırların önünde, saygıyla eğiliyorum...

Hayatınızdan vazgeçilmez sevgilerin eksik olmaması dileklerimle...

Sevgiyle kalın...