Portakal’ın üç ayağı

Çiçeği burnunda belediye başkanımız Mustafa Akaydın “Altın Portakal”ı halkla bütünleştireceğini belirterek, “çok para harcayıp kısıtlı sayıda kişiye hitap etmek hedeflerim arasında değil” dedi.

Altın Portakal’ın 41.’nci Festival’den itibaren içine düştüğü açmazın bir yanı, halktan kopmuş olması; “seçkin” olarak da niteleyemeyeceğimiz bir azınlığa hitap eder hale gelmesi. Ancak Altın Portakal’ın asıl açmazı “halktan kopuk” olmasıyla ilgili değil. Halktan kopuk olmasına da neden olan şey, Festival yönetiminin TÜRSAK’a teslim edilmiş olmasıdır.

Yetki AKSAV’a TÜRSAK danışman

TÜRSAK gibi bir kuruluşun Festivali yönetmesi, Festivalin asıl sahibi AKSAV’ın “görevlendirmesi”ne bağlı söz konusu olabilir. Ancak durum böyle değil. TÜRSAK Başkanı Altın Portakal’ın “fiili” başkanı, Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı ve AKSAV Yönetim Kurulu Başkanı festivalin “onursal” başkanı. Bugünkü biçimiyle AKSAV’ın, dolayısıyla (aynı zamanda AKSAV başkanı olan) Büyükşehir Belediye Başkanı’nın Festival’deki konumu belirleyici değil. “Onursal”lık payesi gerçekte Antalya Kültür Sanat Vakfı Başkanı ve yönetimine onurundan çok şey kaybettirmekte.

Festival TÜRSAK’la, bir başka uzman kuruluşla ya da uluslararası deneyim sahibi uzmanlardan oluşan bir festival komitesiyle de yapılabilir. Söz konusu uzman kuruluş ya da komite işini para karşılığı yapacaktır; yapmak zorundadır.

Geçtiğimiz yıllarda AKSAV İstanbul’da büro açmış, büroda görevli AKSAV sorumlularına TÜRSAK yetkilileri tarafından hiçbir bilgi ya da belge aktarılmamış, AKSAV görevlileri onurları zedelenmiş şekilde Antalya’ya geri dönmüşlerdi.

Altın Portakal’ın en ciddi sorunu bu “bağımlılık” olabilir. “Bağımlılık”tan kurtulma, TÜRSAK’ı “hizaya sokma” mantığıyla gerçekleştirilemez; zira TÜRSAK bu işle ilgili en önemli uzman kuruluşlardan biri. Sorun TÜRSAK ya da başka bir kuruluşun festival yönetimini, “danışmanlık hizmeti verdiğini bilerek ve kabul ederek” yürütmesiyle ortadan kaldırılabilir.

Festivalin Kepez’e götürülmesi

Akaydın’ın dile getirdiği şekliyle “Festivali Kepez’de yaşayanlarla buluşturmak” da son beş yıldır ihmal edilen bir durum.

Her iki sorun da basiretli bir AKSAV yönetimiyle sorun olmaktan çıkarılabilir. Ancak şunu atlamamak gerekir: Antalya şu anda iki festivali birden gerçekleştirmekte: Avrasya Film Festivali ve Altın Portakal Film Festivali. Avrasya Film Festivali festivalin uluslararası ayağı, Altın Portakal Film Festivali ulusal ayağı. Festivalin halkla buluşturulması festivalin uluslararası ayağının aksamasına yol açmamalı. Menderes Türel döneminde bu konuda çok önemli adımlar atıldı; sözünü ettiğimiz eksiklikleri bünyesinde taşısa da Altın Portakal 41.’nci Festival’den itibaren sınıf atlamış, amatör ligden profesyonel lige çıkmıştır. Festivale ek olarak uluslararası film marketin altyapısı oluşturulmuş, geliştirilmeyi beklemektedir.

Altın Portakal’da üçüncü ayak

AKSAV’ın düşürüldüğü açmazlardan bir başkası da şu: “Altın Portakal” sadece film festivaliyle sınırlı değil. Piyano Festivali, Şiir Ödülü ve Sempozyumları devam ettirilmekte. Ancak Türel yönetimiyle birlikte AKM Perge ve Aspendos Salonlarında gerçekleştirilen çok yönlü ve çok sayıdaki kültür sanat etkinliğinden eser bırakılmamış.

AKSAV’ın asıl işi film festivalini gerçekleştirmek olmakla birlikte; kültür-sanatın her alanında Antalya’ya hizmet vermek, kente yeni değerler kazandırmak Antalya’nın en çok olanaklara, en geniş mekanlara sahip kültür sanat kuruluşu olarak AKSAV’ın üzerine düşmekte.

Film Festivaliyle birlikte bu hizmetler,  Akaydın’ın kifayet sahibi bir yönetim kadrosu oluşturmasını en başta zorunlu kılar. Böylesi bir yönetim ve donanımlı / deneyimli yöneticiler ve kadrolarla bu hizmetler verilebilir.

Antalyaspor’un ve Altın Portakal’ın birer “Büyükşehir” olduğu başlangıçta hatırlanmazsa bu iki kurumda ve bu kurumların faaliyetlerinde düşüşler gündeme gelir.

“Düşüş” sadece Antalyaspor’da değil, Altın Portakal’da da “küme düşme”ye yol açabilir.