Noel Bir Hıristiyan Kutlaması mı,

Aydınlığın (ışığın, yaşamın) Karanlığa başkaldırısı mı?

hayır değildir! Neden mi?

Hemen bu akşam hava karardıktan sonra, etrafı açık bir alana çıkın ve gökyüzüne, yıldızlara bakın. En parlak yıldızı bulmaya çalışın. Eğer bu yıldız size göz kırpıyorsa o bizim Akyıldız dediğimiz ve Kuran’da adı geçen tek yıldız olan Sirius yıldızıdır. Gökyüzümüzün güneşten sonra en parlak yıldızı.  Bakışınızı hafif sağa yukarı doğru kaydırarak bir çizgi halinde dizili üç yıldızı bulmaya çalışın. Bu üç yıldıza Orion Takım yıldızının kemeri adı verilmiştir. 21 Aralık günü bu üç yıldızdan sola aşağıya doğru bir çizgi çektiğinizde Sirius yıldızını kolaylıkla bulabilirsiniz.  Resim aramanızı kolaylaştıracaktır.

Kış gündönümü (ekinoks) gecelerin (karanlığın) en uzun, bir başka deyişle günlerin (aydınlığı) en kısa olduğu 21 Aralık tarihine denk gelir.  İşte am da bu günde Orion kemerini oluşturan üç yıldızı birleştiren çizgi Sirius yıldızının da üzerinden geçerek Güneşin doğacağı noktayı işaret eder. 22,23,24 Aralık tarihlerinde üç gün güneş aynı noktadan doğar. Yani ne gece ve ne de gündüz üresi değişmez sabit kalır. 25 Aralık ile birlikte gündüzün ışığı gecenin karanlığına üstün gelmeye bir başka anlatımla günler uzamaya  geceler kısalmaya başlar. Bu yeniden doğuşun, baharın gelmekte olduğunun ilk işaretidir. Bu tarih, 25 Aralık, Mısır’dan başlayarak yaklaşık 5 000 yıldan beri güneşin, ışığın, bereketin, gücün simgesi olarak kutsanmıştır. Horus bu kültün bir bakireden doğmuş, çarmıha gerilmiş, vaftiz edilmiş, üç gün öldükten sonra yeniden dirilmiş, mucizeleri ve havarileri (12) olan ilk Kralı, ilk güneş tanrısı (god of sun) olarak bilinir.

Meraklıları Horus’un nitelikleri ile Hazreti İsa’nın nitelikleri arasındaki benzerlikleri fark etmiştir. Aslında farklı kültürlerde farklı krallar ve tanrılar hemen hemen aynı niteliklerle sahiptir.  Lübnan, Suriye, eski Finike topraklarının Güzellik Tanrısı Adonis, Hindistan ve Irandan yayılan Yunan ve Roma’yı da etkilemiş olan Işık Tanrısı Mithra, Anadolulu üzümün, şarabın, tiyatronun ve dinsel coşkunun Tanrısı Dionisos, Frigya’nın bitki örtüsü Tanrısı ve Anatanrıça Kibele’nin (kıble adı ondan gelir) hadım eşi olan Attis bu nitelikleri paylaşan tanrılardan bazıları.

Gelelim Hıristiyanlıkla, İsa’nın doğumuyla ilgisine. Alakası yok.

İncil’de İsa’nın doğumuna işaret eden beyanlar ile ne 25 Aralık ve ne de 1 Ocak tarihleri uyuşmamakta, görüşler temmuz ya da ağustos ayında doğmuş olabileceği konusunda yoğunlaşmaktadır.

Yaklaşık 1 700 yıl öce Doğu Roma İmparatoru Konstantin Hıristiyanlığı kabul etti ve imparatorluğunun resmi dini olarak ilan etti. Yeni dinin kabulünü kolaylaştırmak ve eski pagan inanışının sevilen Saturnalia kutlamalarıyla örtüştürmek amacıyla köklü 25 Aralık geleneği İsa’nın doğum günü olarak benimsendi.  Farklı yorumları olsa da hepsi bu. Açıkçası Noel’in Hıristiyanlıkla ilişkisi de tartışmalı. Tartışılmaz olan 25 Aralık tarihinde günlerin uzamaya başladığı, bunun doğanın ve yaşamın yeniden yeşermeye başladığı, karanlığın üstünlüğü aydınlığa bırakmasıdır ve kökü insanlık kadar  eskiye giden göksel bir olaydır. Anlamak, öğrenmek için kısa bir internet sörfü yeter de artar bile.

Yılbaşı ağacına gelince, kültüründe ağacı kutsayan, ağaca saygı duyan ve yücelten çok derin ve yaygın izler, motifler taşıyan bir ülke insanlarının sıradan bir başlangıç gününde kullanılıyor diye bu denli yaygara koparmalarını anlamak mümkün değil. Biraz meraklı olanlar internetten, 17. YY başlarında başlayan yılbaşı ağacı süsleme modasına bazı Hıristiyan grupların nasıl karşı çıktıklarına şahit olabilirler. Sümerolog  Muazzez İlmiye Çığ’ın bu konuda basına yansıyan açıklamalarını okuyanların özel günlerde ağaç süsleme, hediye verme  geleneğinin bizden batılılara geçmiş olabileceğini düşünmeleri büyük olasılıktır. Ben kesinlikle böyle olduğunu düşünüyorum.

Kafaları kızların giydiği eşofman, delikanlıların sakalından pornografi üretmekten başka  işe yaramayanlar karanlığın kazanması için savaşan Set’ten başkası olamazlar...