Sevgililer günü; kimine çok özel, kimine sıradan. Belki adını değiştirmeli. “Sevenlerin günü” ,”sevmeyi bilenlerin günü”. İki kişinin, özellikle de iki karşı cinsin sevgisiyle sınırlı kalmamalı bu gün. Sevmesini bilen herkes, sevgisiz yaşamın anlamsız olduğunu bilmeli, algılamalı.
Neden hep anneler günü mayısın ikinci pazarında, sevgililer günü 14 şubatta ,babalar günü haziranın 3.pazarında kutlanır ki. Ben senenin 365 günü anneyim, babayım, 365 günü sevenim. Benim için her gün aynı özellikte. Bu bilinçle her sabah yataktan kalkıyorum. Elimi yüzümü yıkarken aynaya bakıyorum. İyi ki anneyim, iyi ki oğullarım var, iyi ki seviyorum, sevmesini biliyorum diyorum. ..
Sevgi her renkte, her kokuda, her şekilde sevgi. Onsuz nefes alamıyorum. Onsuz hissettiğimi anlamıyorum. Onsuz gördüğümü, duyduğumu anlamıyorum. Onsuz yaşamamın mümkün olmadığını biliyorum.
Sevgi, sabah penceremin önündeki menekşeye bakarken hissettiğim duygu. Sevgi oğullarıma ekmek kızartırken tost tan gelen koku, çay demlerken, çaydanlıktan çıkan ses, evet seviyorum. Benim yaşamımın altını çizen, bana huzur veren, her günüme ayrı ışık tutan bir duygudur sevgi…
Sınıfa adım attığımda “günaydın hocam “ diyen canım öğrencilerim, benim hemen arkamdan sınıfa ürkek ve çekingen halde giren gecikmeli öğrencilerim, aşağıda daha gelen var diyen şirin öğrencilerim, ağzımdan çıkan her kelimeyi hafıza kayıt etmeye çalışan güzel öğrencilerim, onları yaşamak, hissetmek,anlamak, geçmişe,geleceğe, varoluşa anlam katandır sevgi…
Koca günün ardından eve gelip, beni kapıda karşılayan minik oğlumun “şeni şok seviyoyum” demesiyle unutulan yorgunluk, “ annecim masa hazır seni bekliyoruz “ diyen delikanlılarla birlikte sohbet eşliğinde yenen bir yemek, sevgi alışverişini sağlayan her sıcak ortam, yaşamın altını çizen tek şeydir sevgi…
Yaşama açılan pencere sevgiyle açılıyorsa, hayatınıza dahil edilenler sevgiyle kucaklanıyorsa, karşılıksız, beklentisiz de seviliyorsa, çok kolaydır sevgiyle beslenerek mutlu olmak…
Her gününüz sevenler günü olması dileğiyle
Sevgiyle kalın…