PSİKİYATRİST

Peter Pan Sendromu

DR. SEVİLAY ZORLU

Hiç Büyümeyen Çocuk Adamlar

O sizin oğlunuz, eşiniz, amcanız, dayınız, kuzeniniz, dostunuz, komşunuz, iş arkadaşınız olabilir. EĞER ERKEKSENİZ, O SİZ DE OLABLİRSİNİZ…

“O yaşıyla bir adam, davranışlarıyla bir çocuktur.

ADAM onu sevmenizi, ÇOCUK ona acımanızı ister.

ADAM yakın olmaya özlem duyar, ÇOCUK kendisine dokunulmasından korkar. Gururunun arkasına bakarsanı, kırılganlığını görürsünüz. Gözükaralığına direnç gösterirsiniz, korkusunu hissedersiniz…”

Bu kişiyi tanıdığınızı düşünebilirsiniz. Aslında hiç tanımıyorsunuz. Bu çelişki sizi rahatsız edicidir. Yanıtları bulamadığınız gibi soruları bile tespit edemeyebilirsiniz.

Peter Pan sendromunu ilk olarak 1983’de Psikanalist Dan Kiley tarafından tanımlanmış

25-40 yaş arası erkeklerde görülüyor.

Tıpkı masalını bildiğimiz Peter Pan gibi yaşamlarını macera peşinde koşarak geçirmeyi tercih ederler.

Genellikle yetişkin bir birey olmanın getirdiği sorumlulukların ve görevlerin ortaya çıkmaya başlamasıyla ortaya çıkar.

Devamlı sorumluluklardan kaçmaya çalışır

Hep çocuk kalmak isteyen, büyümeyi reddeden yetişkinlerdir.

Evlilik veya çocuk sahibi olmak onlar için kaçılması gereken sorumluluklardır

Kendilerince daha rahat ve endişesiz hayatlar sürdürmek için, genellikle ailelerinin evinde yaşarlar.

Yakın ilişkilerinde genellikle sadakatsizlik, şiddet ve ekonomik zorlanma sorunları görülebilir.

Mutsuzdurlar. Üzüntülerini neşe ve oyuncu bir eğlencenin arkasına saklamak için çok çaba harcarlar.

Hiç olgunlaşmaması sonunda onu çok seven insanların şevkini kırar.

PETER PAN SENDROMU NEDEN OLUR?

Araştırmalara göre önemli etken, ebeveynlerin çocuklarına karşı aşırı korumacı tutumudu.

Çocukluk dönemindeki bütün sorunlarını ebeyevnleri çözmüştür, sorumluluk verilmemiştir. Bu nedenle de yetişkinliklerinde sorumluluk alma ve problem çözme konusunda eksik kalırlar.

Anne babası ile bağımlı bir ilişki kurdukları için dış dünyayı tehlikelerle dolu olarak algılarlar. Ailelerinin evine dönerek yaşamlarını kaygısız bir şekilde sürdürmeye çalışırlar.

“Bumerang nesli” olarak bilinen; yetişkin olma, okulu bitirme, evden ayrılma, para kazanma, evlenme ve çocuk sahibi olma gibi evrelerini tamamlayamayan kişilerdir.

Ev işleri, ekonomik konular, alışveriş gibi sorumluluklar yük gibi gelir.

Sosyal hayatlarında derin ilişkiler kuramazlar. Başka insanların ihtiyaç ve isteklerine karşı duyarsız davranırlar.

Buna karşın, bu bireylerin sosyal çevreleri oldukça kalabalıktır ve arkadaşları ile planlanan hiçbir aktiviteyi kaçırmak istemezler.

Genellikle eğlenceli ve çekici kişilerdir fakat ilişki içerisinde partnerini hayal kırıklığına uğratma ihtimalleri çok yüksektir.

Duygusal açıdan olgunluk yakalayamazlar, aşkı da bir sorumluluk olarak görüp çoğunlukla ilişkilerini çıkmaza sokarlar.

Bu sendroma sahip erkeklerin çoğu romantik ilişkilerinde genellikle kendilerinde olmayan özellikleri barındıran, güçlü ve sorumluluk sahibi kadınlarla birlikte olmayı tercih ederler

İlişki içerisinde bir süre sonra karşısındakine anne rolü yükleyip sorumluluklarını yüklemeye çalışırlar

Ve belli bir süre sonra bu rutin, ilişkide yalanların ve ihanetlerin kapısını aralamaya başlayabilir.

Gerçek ve ciddi bir ilişkinin kurulabilmesi için iki tarafın da olgun ve sorumluluklarının bilincinde olan ve bunları yerine getirmekten kaçınmayan, aynı zamanda duygu ve düşüncelerini ifade ediş biçiminde dengeli davranabilen bireyler olması gerektiğidir.

TEDAVİSİ VAR MIDIR?

Öncelikle çocuk adamı teşhis etmek ve onu anlamaya çalışmak gerekir.

Kendi bireyselliklerini kazanabilmesi için öncelikle ailelerinin ve eşlerinin tutumu çok önemlidir.

Ebeveynlerin çocuklarının artık bir yetişkin olduğunun farkında olup çocuğunun sorumluluklarını üstlenmekten vazgeçmesi şarttır.

Eşleri ya da romantik ilişki içerisindeki kişilerin de anne kimliğine bürünmeyi bırakıp karşı tarafın sorumluluklarını yerine getirebilecek bir birey olduğunu hissettirecek davranışlarda bulunmaları gerekir.