PSİKİYATRİST

İntihar Ve Duygudurum Bozuklukları

DR. SEVİLAY ZORLU

İntihar olgularının yaklaşık %80-90’ında psikiyatrik tanı bulunur. İntihar genellikle psikiyatrik bir hastalığın komplikasyonudur. Günümüzde tanı kriterlerinin ve sınıflama sistemlerinin gelişmesi ile intiharın epidemiyolojisi ve nedenleri daha iyi anlaşılmaya başlamıştır.

Pek çok araştırma depresyon ile intiharın yakın ilişkisine işaret eder. İntiharlarda depresyon %40-50 oranında görülmektedir. Bugün intiharın depresyonun bir belirtisi, bir sonucu gibi ortaya çıktığı, kişide depresyon olmasa bile çoğu durumda intihar ederken depresif duygudurumunun eşlik ettiği düşünülmektedir.

A. Özkıyım. tehlikesine işaret eden belirtiler:

1. Daha önceki özkıyım girişimleri ya da özkıyımı düşündürecek belirtiler

2. Aile içinde ya da çevrede özkıyımın bulunması

3. Çevrede dolaylı ya da dolaysız olarak özkıyım girişimleri ile korkutma (tehdit etme)

4. Özkıyım eylemini nasıl yapacağını ya da eyleme nasıl hazırlandığını bildirme

5, Huzursuzluğun ve özkıyım düşüncelerinin ardından devingenleşme

6. Düşlerinde kendisine kıydığını, yüksek yerden düştüğünü. felaketleri görme.

B. Özgül belirti ya da sendromlar,

1. Korkulu, ajite sendromlar.

2. Uzun süren uykusuzluk

3. Duyguların yoğunlaşması ve saldırganlık birikimi

4. Depresyonların başlangıç ve bitiş dönemleri

5.Biyolojik nedenli bunalım dönemleri (Ergenlik, gebelik, doğum sonrası, klimakteriyum )

6. Şiddetli suçluluk ve yetersizlik duyguları

7. İyileşmeyen ağır hastalıklar

8. Alkol ve madde bağımlılığı

C. Çevresel koşullar

1.Çocukluk döneminde aileleri dağınık ve aile sorunu olanlar

2.İlişki azlığı, yalnızlık, göç, sevgi yitimi

3.Mesleksel güçlükler, parasal sıkıntılar

4.Bir görev ya da amaç yokluğu

5.Dinsel bağların eksikliği

Bilimsel çalışmalarda son 1 yıldaki 7 faktör intiharı öngörme açısından önemli bulunmuş; panik ataklar, psişik anksiyete, ciddi oranda zevk ve ilgi kaybı, anksiyeteden depresyona oradan kızgınlık ve öfkeye kayan hızlı döngülü bir duygudurumu, alkol kullanımı, konsantrasyon bozukluğu, genel uykusuzluk.

Uzun dönem risk faktörleri de ümitsizlik, intihar düşüncesi, intihara eğilim, geçmişte intihara teşebbüs hikayesidir.

İntihar etmiş duygudurumu bozukluğu olan hastalarda yapılan araştırmalarda risk etkenleri şöyle sıralanmış:

Akut depresyon ümitsizlik, uykusuzluk, anhedoni, anksiyete veya panik. Depresif duygudurum bozuklukları içinde intiharın en sıkı ilişkide olduğu klinik tablodur.

Intihar etmiş depresif hastalar depresyon tanı kriterlerini tamamlama ve tamamlayamama açısından farklılıklar gösterirler. Majör depresyon tanısı almamış ve intihar etmiş, başka türlü adlandırılamayan depresif bozukluk, depresif mizaçlı uyum bozukluğu, ve distimik bozukluk hastaları daha genç yaşta intihar ediyorlar ve erkek hastaların sayısı daha fazla.

Madde kullanım bozuklukları ve sekonder depresyon daha sık, tedavi için bir doktora başvuru sayısı daha az. İntihar eğilimlerini de daha az açmaktadırlar. Hayatlarının son döneminde özelliklede son haftasında kendilerini olumsuz yönde etkileyen bir olayla karşılaşma sıklıkları da daha fazla olmakta.

Uzm.Dr. Sevilay ZORLU

Psikiyatrist & Psikoterapist

Kognitif Davranışcı Terapist, Hipnoterapist (Regresyon),

Aile Terapisti, Cinsel Terapist, Sanat Terapisti

Tel: 0242 316 98 99

https://sevilayzorlu.com/

www.antalyaterapipsikiyatri.com

www.antalyacinselterapi.com

https://neorezonansantalya.com/