Bu gün saat 16.00 civarında Kemer’den Antalya’ya dönerken aniden yolun ortasında beliriveren yavru kedi…
Beldibi’ne yakın bir yerde yolun ortasında gördüğümüz kedicik…
Minik, güzel, mahzun, çaresiz kedicik…
Havanın rengi ve kokusunun gri bir Antalya akşamına döndüğü saatlerde, sadece kafasını sağa sola çevirebilen ve yardım dileyen yavrucuk…
Hayvan sen misin, sana çarpıp kaçan o insanımsı mı?
Hayvan sen misin, yanından bir telaş geçip giden ben miyim?
Konuşamayan…
Trafik nedir bilmeyen ve anlamayan…
Yanından vızır vızır geçen araçların tehlike olduğunu bile öğrenememiş garip kedicik…
Sen misin, biz miyiz hayvan?
Sana bir özür borçluyum, ama ne anlamı var ki bunun?
Neye yarar aradan saatler geçtikten sonra seni öfke, acı, pişmanlık, zavallı bir çaresizlik içinde hatırlamak ve ardından ağlamak?
Evimden çıksam…
Oraya kadar yerlerde sürünerek gelsem…
Hala orada isen seni bulsam…
Büyük bir olasılıkla o korkunç trafikte son nefesini vermiş bedenin önünde diz çöksem, neye yarar ki?
Yapmam gereken tek bir hareket vardı orada, o anda…
Birlikte seyahat ettiğim arkadaşıma ‘dur’ demek, araçtan inmek, seni kucaklamak ve ilk veterinere götürmek…
Eğer hala umut var ise ve yaşayacak günün kalmışsa, buna vesile olmak.
Yapmadım.
Yapamadım.
İnsanca olmayan, vahşi, bencil bir acele beni aldı, o trafikte Antalya yönüne iteledi adeta…
Belli ki bir ‘hayvan’ senin bacaklarının üstünden geçti, ne var ne yok, kırdı, ezdi, geçti…
Bir de bastı gitti. Öyle ya, sen kedisin. İnsan değilsin…
Ey güzel, mahzun, yaralı, çaresiz kedi…
Lütfen bağışla beni.
Hakkını helal et. Şu an gözlerimden sicim gibi akan yaşların hatırına affet beni.
Kendimi bir cinayete tanık, hatta pasif ortak olmuş gibi hissediyorum. Ve öyle. Bir cinayet işlendi sen hayata veda etmiş isen... Ben de buna ortak oldum...
Tek tesellim var…
Ben senin yanından olanca ‘telaşım’ ile geçip giderken, bir araç sağa çekti ve durdu.
Dikiz aynasından baktığımda hala orada idi. Umarım o sürücü bir yüreklilik ve insanlık dersi vermiştir hepimize.
O hızla akan trafikte ortaya gelip seni aldı ise eğer…
Bu kurtarıcı benim gözümde yeryüzünün bütün fatihlerinden, bütün muzaffer komutanlarından daha değerli ve daha asildir.
Ey o güzel insan…
Sen kan dökmedin, can kurtardın.
Can kurtarmak yeryüzünün bütün savaşlarından daha kutsaldır. İnsanlığın binlerce yıllık tarihinde nice fatihlerden, nice komutanlardan daha yiğitsin, daha asilsin.
Teşekkürler sana.
Yeryüzünün bütün hayvanseverleri…
Denizde, karada, havada canlıların yaşam hakları için hayatını ortaya koyan asil insanlar…
Binlerce teşekkür…