Tayfalar ve Geminin Dümeni

Bir söz, der ki;

“Tayfanın akıllısı geminin dümeninden uzak durur”

Sorunumuz bu,

Her yönden, çağın gereklerini karşılayacak teknik donanımda bir gemi var elimizde

Ancak dümen, o kapasite ve donanıma sahip kişilerin, işbirliğinin elinde değil

Yelkenleri her bir rüzgarı; hatta aynı anda, karışık yönlerden esecek rüzgarları göğüsleyerek yol alabilecek teknik ve malzeme kalitesinde iken,

Bir süredir, dümenin başına bu niteliğin kıymetinden  bi-haber,  karayol şöförü zihniyetlilerden  biri oturup, öteki kalkmakta malum

Ancak; ve buna rağmen hala, üstün özellikleri sayesinde, yönü belirsiz ilerleyen bir gemi durumuna düştü yurdumuz…

Nasıl bir hazine gemisinde olduğunun farkında olmayan ve asfalt yol dökmekten öte düşünemeyen sayın vekiller...!

Bu söze dikkat

Tayfanın akıllısı, geminin dümeninden uzak durur…

Farkında ancak;  personel oluşturup, sistem, düzen kurma becerisi güdükleşmiş sayın vekillerimiz, size de özellikle dikkat, lütfen…

Denizler,  bu günlerde tek yönden esen bir rüzgar değil,

Her yönden esen; günbatımı, keşişleme, poyraz, yıldız, lodos ve hatta karayelli bir çalkantının etkisinde

                                                                                     saygılarımla  

Göz ister ki

Yağız bir kara at benzeri

Yelelerini savurup geçsin gitsin

                               şu kara yel de

Baharımızı serinletip

                          kısa bir an

Gözdür,

 bakar görür

      doyar geçer

Ten diler ki

Hoyrat hırpalayışlar yorgunu değil

Sevecen dokunmalardan

                                 bitkin düşsün

Düşecekse de

                                baş yastığa

Tendir,

    baş alıp giderse

              kalır öksüz

Lakin bu bahar

Öyle değil

Böyle değil

Karayele esir

Karayele teslim

                        bir bahar

  değil göz

    değil  ten

       değil baş

   yürekleri

    kafeste kuş

              suya zincirli

                          balık gibi

                       kapkara esir alan bir bahar

                                                              bu bahar

Gören göze

Seven ele

Terleyen tene düşman

    bin yıllardır içimizden beslenip

                                içimizde

                                            çöreklenmiş

                   karanlık 

                                  coğrafyaların

               yağmur damlalarında gizlenip

                                             baharımıza sızan

                                         başı bozuk

                                              bir karayele

Aşk-a, seviye

gönüllere düşman bir karayele teslim

                                             bu bahar

         tenden de içeri

                                  bedeni çürüten

                                             kemikten inleten

                                                 bir karayele…..

Canı dermansız bırakan, soğuk yüzlü yel

Bil ki

En uzun ömrün

   Ancak yenden içimizi

            Bir tek yelkenimizi

                      Altüst eder o kadar…