Hayat bayram olsa

Davetiniz var

Bilinçdışı eşiğinin

Bayram şenliğindeki cennet bahçesine

Davetiniz var

Sonsuz mutluluklara

Sınırsız demokrasilere

Uçsuz bucaksız özgürlüklere…

Geçiş yapabilirsiniz

Bu bayramın son gününde

Vizesiz pasaportsuz hem de

Bir evet’iniz yeter

O cennet bahçelerden

İçeri girmenize

Hem de garantili

Bizzat başbakanın elinden

Ve de bizzatihi kendi dilinden

Tam da sizin istediğiniz

Gönlünüzün çektiği gibi

Salt var olmak da yetmiyor ki mutluluğa

Bilinç dışının

Dayanılmaz hafifliğinin

O hazzını tatmışlara

Vatandaş olmakta zor zanaat canım

Düşüneceksin

Aklını yoracaksın

Çalışacaksın

Payına düşen vatandaşlık bedellerini düzenli ortak kasaya( devlete) yatıracaksın

Okuyacaksın

Öğreneceksin

Sınava gireceksin

Özetle yani, devletin yan gelip yatacak

Her bir şeyi

Hele de tv’lerden özenti o böyyükk böyyük düşlerini

Kendin için sen çalışıp

Sen yapacaksın

Olurmu kardeşim

Ne gerek var canım

Hantallaşmıştı bu TC.’de artık iyice…

Bak ne güzel

Çözüverdi sekiz yılda

Tüm sıkıntıları bir çırpıda

Hem hep

(ve çıkarsız billahi)

Salt senin keyfin gelsin yerine diye

Senin adına düşünmüş

Düşünüyor

Düşünecek işte başbakan…

Sana kalacak geriye

O hurili bahçelerde yan gelip yatıp

İstediğin arabayla

İstediğin görkemlilikte evlerde

İstediğin keyfi sürmeler

Gel keyfim gel demeler

Ne güzel

Ne güzel

Oh, ne güzel!..

Karının, kızının namusunun

Ardına düşüp

Keyfinden olma derdin de yok

Hükümet kontrolünde saçının örtü kumaşı nasılsa

Sen dile yeter kendilerinden

Maddi manevi canının tüm çektiklerini

Gerekli görüşmeleri yapıp

Yakında hükümet

İtalyadan 

Almanyadan

İngiltereden

Amerikadan

İsrailden 

Sana özel hizmetkarlar getirecek

En beğendiğin

O “en iyiyi”  beceren

En çalışkan devletlere hükmedip

Yükleyecek senin keyfinin taşeronluğunu

Sen düşünme

Sen yeter ki artık

Çalışma 

Yorulma

Yan gel yat yeter diye

Dilediğin tüm dünya ülkeleri yurttaşları

Bak senin hizmetin de

Zaten hiç içine sinmemişti

Türklük denen

Atatürkçülük denen

Laiklik denen

Hukuk sistemi denen

Demokrat denen

Kavramlara oturtulmuş şu Cumhuriyet sistemi

Neymiş bunlarda canım

İşte ne de güzel

Tereyağından kıl çeker gibi

Kayıp gidiyor memleketin içinden

Gelsin o amberi-mis

Ümmet-i ehliler, veliler, dedeler

Bizi şöyle bir çekip çevirip

Keyfimizi yerine getirsinler

Ergenekon’dan bir destanımız varmış

Asya’dan kısrak başı gibi uzanan

Binlerce yıllık tarihin devamı

Bir memleketimiz…

Miş te miş…

Geçelim bunları anam babam

Bozar bizim o

Aydın?!

İleri görüşlü felsefelerimizi?!

Basit düşer bize

Bu arabesk fanteziler

Hem gösterdiler ya işte

Hala da göstermekteler ya

Ergenekon’un

Aslında ne mene beter bir illet olduğunu

Asla içimizde büyütmememiz gereken

Bir terörist düşünce olduğunu

Binlerce kere…

Hem de

Değilmi ki

Biz İlyada’ların görkeminden

El Menatlar’ın geniş coğrafyalarından

Vaat edilmiş topraklarının peşindeki

O halkların masallarından

Destanlarından beslenmişiz en çok

En çok

O büyük kültürlerin hayallerini dinlemiş

Yatmışız onlardan

Daha da çok onların düşlerine

Ve de inanıp

Sofra kurar gibi

Ülkemizin bereketli topraklarında

Misafir edip

Onlara vaad edilmiş

Kutsal topraklarının ucundan azıcığını

Vermişiz artık kendilerine…

Gelip hizmet etsinler

Keyfimizi sürdürsünler

Onlar da artık bizim değil mi?!..

GDO’lu

Düşüncelerde

Var olmanın 

Dayanılmaz hafifliğiyle

Kanatlanıp

Uykunun derinliklerini

Kulaçlayan sevgili

Yurttaş kardeşim benim

Ne diye HAYIR deyip

Bir yüzyıl daha

Çalış çabala cebelleş

Bir şey değişmeyen bir ülkeyle

Uğraşasın

Çor çocuk torun

Ne gerek var ki?!

Haklısın sen de…

Ver kurtul

Ense yap

Yaşa sana yakışan tembelliğinle