Geceleri uyumadan önce sorduğum rutin soru var kendime.
“Bu gün yaptığın en güzel şey neydi?”
Bazen “ hiçbir şey “diyorum.
Kimisinde;”Evet; şu iş benim için iyiydi ve beni mutlu etti” şeklinde ifadeliyorum.
Aslında hep iyiliklerle yüz göz olmalı insan. Kendi kendime söyleniyor ve inanıyorum ki; kişi hissettikleriyle düşündüklerinin toplamıdır.
Hey Seher;
Güzel bir şey yap,
Makul ve makbullükle uğraş.
Beşer kâinata tek kere gelir.
Aldığın nefes karşılıksız mı kalmalı?
Hâlbuki sen borcu sevenlerden değildin ya!.
Haydi, takdirlik bir şey yap.
Ama seçkin olsun.
Çok mu zor?
O vakit, şefkat üstüne, sadakat adına, hepsinden de öte Aşk içeren kelamlar söyle,
Dilin mi dönmüyor?
Gözlerin var ya, gönül pencerenden gülümse ihanetin suratına.
Kelimeleri azatla, ketumluk hücresinden.
Kelepçeden yana yaratılmadı ellerin.
Kopar harflerin prangalarını, kalemle paylaş sır sandıklarını, sırılsıklamlığa alışsın kâğıt.
Beceremez misin? Öyleyse;
Güzel bir şeye başla.
Herkesin üstesinden geleceği bir şey mutlaka olmalı.
Gayretsiz duramazsın.
Vakit geçiyor.
Yelkovanın çabası akrebi yormalığadır. Zamanla yarışın neresindesin acaba? Ömrün freni boşalmış araç gibidir unutma.
Kısa bir süre önce rastladığım satırlarla sarsıldım. Hala etkisinden kurtulamadığım tümcede;”
“HER İNSAN ÖLECEK YAŞTADIR” diyordu Cüneyd Suavi.
Buyurun, birazda siz düşünün.
Bu müthiş lafların sahibi, Cüneyd Suavi’ye.
Yüreğimden geçenleri söyleyeyim mi?
“Ah be sevgili kardeşim, şimdi işte yerlerdeyim.
Yıkılmaz sandığım sabrımı, direncimi, zihnimi, yerlerde arıyorum.
Döküldüm.
Demek öyle ya?
Her insan ölecek yaşta?
Bir de kalkar, savaşırız,
Az sonra ölecek olan bizler…
Ne kadar cahiliz.”
Bu cümleyi okuduktan sonra, içimde “Büyük Patlamayla”
Edecek iki çift sözüm olmalıydı.
İnsanlara bir şeyler demeliydim.
Sonunda, ard arda ve şimşek hızıyla bağırdım.
Beynimden yüreğime doğru bir haykırıştı, bu.
Yüreğimden, dalga dalga cevaplar getirdi.
Bir şey yap.
Zor ise;
Bir şey söyle,
Beceremiyorsan;
Bir şeyler gör,
Bir şeyler yaz,
O da mı zor?
Bir şeylere başla.
Ama hep güzel bir şeyler olsun.
ÇÜNKÜ
“HER İNSAN ÖLECEK YAŞTA”
Geç kalmadın;
Çünkü
Koca Mimar Sinan yapmış.
Yunus Emre söylemiş.
Şeyh Edebali görmüş.
Fuzili, Nedim, Şeyh Galip Mehmet Akif yazmış.
Nene Hatun, Sütçü İmam, Antepli Şahin, Topal Osman, Şeyh Şamil kartallaşmış.
Kimse, kimseden eksik değil,
Büyük değil,
Küçük değil.
Düşünebileceğin üstesinden gelebileceğin görevler mutlaka vardır.
Bu konuda mihmandarsız da değilsin. Zira tüm dünyanın imrendiği Atatürk adlı liderin var. Tekrarlıyorum.
Güzel bir şey yap,
Güzel söyle,
Güzel gör,
Güzel yaz veya
Güzel bir şeye başla.
Geç kalıyoruz geç.
Cüneyd Suavi, durmadan sesleniyor baksanıza!!
“HER İNSAN ÖLECEK YAŞTADIR”