Yarın

Zaman sürprizlere gebe,  yarını görmek için mi uyanıyoruz bugün? Mahmurluğumuzun ötesinde, yaşam kendisi olarak gelsin, ben her şekilde eşlik ederim ona diye mi? Sorularımın yanıtı tartışmasız, doğru emek vermek. Soluk aldığımız sürece koşulsuz yapılması gereken tek eylem bu olmalı. Evet, bazen hayat büyük kırılma noktalarıyla yönümüzü değiştirse de mücadeleden vazgeçmemeliyiz.

Böyle olunca pişmanlıklar, ya da iyi ki ile başlayan cümleler ne derece önemli? Konumumuz itibarıyla baktığımızda tercihimiz lehinde hareketimiz icaplaşmıştır. Önemli olan seçtiğimiz ya da seçtirildiğimizi tüm benliğimizle kabullenerek yürüyebilmektir.

Gençlerle sohbetimde öncü cümleleri;”sistem kötü, istediğimiz gibi değil, böyle olmamalı “ şeklinde uzayan şikâyetler listesi. Ama asıl cümle yok, dağarcıklarındaki kelimeler içinden, “ EMEK” mutsuzluklarının çıkış noktası. Evet, yöntem nahoş, hatta olumsuz olabilir. Bence asıl lakaytlık sadece emek verip bakış açılarını değiştiriyorlar. Yani tembellikle  tevekkülü ayıramamak.

Minik bir soruyla araya girmek istiyorum,”Sabahın körü, mahurluğun en tatlı yerinde harika bir rüyadayken, annenizin sarsması ve elinde yarım bardak su ile evladım bardak dolu mu?  Boş mu? Suali. Genellikle olumsuzluklara takılan yapınız varsa, kâse yarım cevabı gelecektir. Biraz pozitifseniz camın ikide biri dolu yanıtı gelecektir.

Konumuza dönüyorum bu kötü, berbat sistemden çıkanlar, nasıl başarıyor bardağın yarısı dolu diyerek ve emek vererek. Bırakın arkadaşlar kimse bugününde bir şey yapmayacak kadar zengin, yarınını baltalayabilecek kadar cesur olmamalı

Sizler yarınımızsınız. Şimdiden emeğinize sağlık diyorum…

Ve YGS-LYS

Büyük Pazar… Gençlerimizin geleceğine yön tutacak sınırlı saatler… Öğrenci Seçme Sınavı’ mı olmalı yoksa Öğrenciyi Yönlendirerek Yerleştirme Sınavı’ mı olmalı?     Gönlümüzden geçen 2. Seçenek. Ama nasıl olmalı? Bu cümleyi bekletmek istiyorum… Neden birincisi değil?       

Öğrencilerimizin o günkü stres, hastalık, kaza vs. gibi sebeplerle yılını yakmasına mani olmak için, okul + dershane = Asosyal geçen seneye değmesi için, aileyle geçirilenlerin boşa gitmemesi için.

Bıraktığım cümleye dönüyorum, alternatif seçkiyi biraz açalım; İlköğretimden lise 4’e uzanan performans ve yetenek karnesi olmalı. Yani herkes mühendis olmamalı,  yabancı dil okumamalı, kimileri sadece yetenekleri ve istekleri doğrultusunda uzmanlaştırılmalı, öğrenmenin maksimuma çıkması adına da çoklu zekâ önemsenmelidir. Tüm talebelerin öğrenme metotları tespitleşip, o mekanizmada işlevselliği sağlanmalıdır. Projelerimizin uygulama ışığında işsizlik ordusu dağıtılsın,  yüksek meslek timleri girsin hayatlarımıza, böylelikle mutlu, gelecekten umutlu gençlerle paylaşalım yaşantımızı…