DÜŞ-ünü-YORUM

Çocukları Paramparça Eden bir Devlet

ADİL GÜRKAN

Çok üzgünüm.

Yıkığım.

Perişanım.

Kendisine ‘Devlet’ diyen ve bu sayede istediğini yapma hakkını kendisinde gören bir grup ‘muktedir’in canlarının istediği gibi İNSAN katletmesinden ötürü üzgünüm…

Batı’da cenazesini yağmurdan, rüzgardan, tozdan sakınanların, Doğu’da gencecik çocukların, paramparça, katırların sırtında kereste gibi taşınarak mezara götürülmesinden zerrece etkilenmemesinden ötürü çok üzgünüm…

‘Halkın haber alma özgürlüğü’ mavalını menfaatleri için bir kalkan yapan Türk medyasının Doğu’da paramparça olan 10-15 yaşındaki çocukları saatlerce görmezden gelişine üzgünüm…

Ülkenin Batısında yaşayanların ve özellikle aydın, entelektüel, demokrat, hümanist geçinenlerin bu ‘vahşeti’ yok saymasına üzgünüm.

Kendisine ‘devlet’ adını yakıştıran bu yapının zulmü karşısında bu kadar aciz, bu kadar çaresiz, bu kadar ‘zavallı’ olmaktan dolayı üzgünüm…

Çok üzgünüm… Çok!

Bayanlar ve baylar,

Bu fotoya iyi bakın!

Bu fotoya iyi bakın ve yarın gece güzel eğlenin.

Bu fotoğraftaki ölüler yeryüzünde işgal ettikleri hacmi sizin daha rahat olmanız için terk ettiler. Bu ölülerin anaları hayatın mutlu olma alanını sizin için terk edip matem tutma boyutuna göç ettiler. Size daha fazla mutlu olma alanı bırakmak için.

Benim adıma öldürdüğünü iddia eden Devlet. Sana hakkımı helal etmem ben.