PSİKİYATRİST

Çift İlişkisinde ’’ Doyum’’ ve “İstikrar ‘’

DR. SEVİLAY ZORLU

Evlilik ya da çift gibi yakın ilişkilerle yapılan çalışmalarda mutluluk, doyum ve ilişkinin istikrarlı olması sıklıkla kullanılan kavramlardır.

Evlilikler, farklı nedenlerle istikrarlı kalabilmektedirler. Evliliğin sürdürülmesiyle ilgili kültürel zorunluluklar, ekonomik, dini yasal nedenler sayılabilir.

Görücü usulü ailenin büyükleri tarafından ayarlanmış evliliklerde, çiftin ilişkiden memnuniyetinin istikrara katkısı oldukça azdır. Başarı, istenen rollerin( çocuk doğrulması, cinse özgü rollerin benimsenmesi) karşılanmasına bağlıdır.

Tanışarak yapılan evliliklerde evlilik doyumu, zorunluluktan çok, ilişkinin kabulüne dayanmaktadır. Eşler birbirlerini aşkla ilgili romantik görüşlere göre seçer ve başarı, kültürel beklentilerden daha çok, bireysel mutluluğa bağlıdır.

Başarısızlık ise, kişinin beklentilerinin artık karşılanmaması ya da yanlış kişi seçimi nedeniyle aşkın bitmiş olması anlamına gelir.

Öznel “doyum’’ kavramı yerine, bilimsel açıdan daha objektif, dolayısıyla daha kabul edilebilir olan “istikrar’’ kavramını ölçüt olması önerilmektedir.

Doyum kavramı araştırılırken ilişkide uyumun veya ilişkinin niteliğinin hedeflenmesine göre sorular farklılaşır.

EVLİLİK DOYUMUNU BELİRLEYEN ETKENLER

* işleri paylaşımı, ortak yapılan görevler

* “Eşimle mutluyum, iyi bir ilişkimiz var ,…” duyguları

* İlişki kopmalarının daha çabuk onarılması

* Yakınlık ve güç gereksinimlerinin karşılanması

* Belirli konulardaki çatışmalara odaklanma

* Olumlu davranışları mizaç özelliği olarak yorumlama

* Kabul ve saygı

* İyi uyum gösteren çiftlerde, eşlerin davranışlarının duruma özgü olmaktan çok olumlu mizaç örneği olarak yorumlama göze çarpar

* Örneğin, “eşim çok saygılı bir insandır, anneme çok yardımcı oldu ‘’bu çiftlerde görüş ayrılığı olsa bile anlaşma daha çabuk sağlanabilir

* Tartışma konuya sınırlı kalır