ANKARA'DAN

"Ne Karaymış Şu Alnımızın Yazısı!..

İBRAHİM UYSAL

Meleşmiyor koyun ile kuzusu
Ana, Baba, Kardeş acısı
----Nerde benim mor sümbüllü bağlarım
----Gurbet elde ah çekerek ağlarım, da ağlarım!...
-------------Şu gönlümün şirazesi bozuldu
-------------Alnımıza kara yazı yazıldı,
GURBET ELDE MEZARIMIZ KAZILDI!.." Aziz Şenses/ADANA
---Kaderin garip cilvesine bakın ki Adanalı Aziz Şenses'in şiirini ağıt gibi okuyan Müzeyyen SENAR'ın o şarkısı geldi aklıma, üç yıl önce ADANA'DA TARİKAT YORDUNDA canveren çaresiz çocuklarla. Gerçekten de "ne karaymış, şu alnımızın yazısı" !...
----Hayır alnımızın yazısı kara değil, ELLERİ KİRLİLER şefkat gösteriyorlarmış gibi yaparak, yüzümüzü, alnımızı kirletiyorlar. Ama bizim haberimiz yok!... Tamam biz çocuk idik. Görmüyor, bilmiyor idik!
---Eyyyyy!.... arkamızdan ağıtlar yakan kocaman kocaman amcalar, teyzeler, YA SİZE NE OLDU?
---Ya, SİZ var ya Siz nasıl kıydınız bize?.
---Ya nasıl bize kıyılmasına izin verdiniz?
---Üç günlük siyasi iktidar hırslarınız için,
---Üç kuruşluk maddi-manevi SİYASİ ÇIKARLARINIZ için;
Ya, gerçekten nasıl kıydınız bize?
Ya, nasıl kıydınız İNSANA? İNSANLIĞA!..
--Eyyyyy!.... Yüce Devletimin yöneticileri,
Eyyyyy!.... Değerli Büyüklerimiz! Öğretmenlerimiz!.
Hani ATATÜRK, bizleri size EMANET EDİP ve sizlere:
---"GELECEK NESİLLER SİZLERİN ESERİNİZ OLACAK!.." demişti!... Bilge Ozan, Derviş Yunus Emre'de
:"Dirildik pınar olduk ırıldık ırmak olduk
Aktık denize daldık taştık elhamdülillah
Taptuğun tapusunda kul olduk kapusunda
Yunus miskin çiğ idik piştik elhamdülillah!.."
--Bizde yanlım, pişelim diye Yunus gibi gelmiştik, çocuktuk, bilmiyorduk.
--YAKTILAR, KÜL ETTİLER ELHAMDÜLİLLAH!..
--Buyurun eserleriniz bir avuç kül oldu!.. Kül olduk, nereye savurdunuz kim bilir?
MUTLU MUSUNUZ?
Gelecek nesiller yok artık!...
Çünkü BİZ, kah Adana'da,
kah memleketin dört bir yanında,
SİYASİLERİN İKTİDAR HIRSLARINA kurban edildik,!...
--Sanmayın ki biz sadece Adana'da yandık, Konya'da da yandık ama, bu bizi yakacağınız yerler eksik değil. Gah Konyaaltı gibi denize nazır, gah Adıyaman gibi Nemrut'a hazır!.
--Biz Anadolu'nun yoksul köy çocuklarıyız!..
Ya çoban olacağız!...
Ya yarım evlek tarlalarda yarı aç-yarı tok yaşayan ölümlere mahkum olacağız!...
---Haa!... Bazılarımız yırtacak!... "önemli adamlar" olacağız!... Birilerine daha iyi hizmet etmek, içlerinden çıktıklarımızın odununa KÖZ koymak için hazır bekleyeceğiz!..
---Dökmeyin üstümüze o kirli - sahte göz yaşlarınızı!..
---Haram olsun, demeyeceğiz!.. HELAL OLSUN sizlere, bizleri ölümlere yollayarak kazandığınız, kazançlarınız. Çoluk ve çocuğunuz ile güle güle yiyin!.. Boğazınıza tıkanmadan.
---"YİYİN EFENDİLER YİYİN!.. BU HAN-I İŞTAHA SİZİN
DOYUNCAYA, TIKSIRINCAYA, ÇATLAYINCAYA KADAR YİYİN!.." diyen Tevfik Fikret’i de dedeleriniz tıkmadı mı mahpusa. Siz ise bizi zindana, gayya kuyusuna atmışsınız da haberiniz yok, haberimiz yoktu.
--Bu ne iştah ya?
--Üstelik bize kıyarak!..
--Doğru, haklısınız!.. Bizler size kurban olmasak; sizler ne iktidar olur, ne muktedir olursunuz!.., O yüzden yiyin!.. Bu han-ı iştaha sizin çünkü!... bizimkileri de!...
---"kapıları çalan benim
kapıları birer birer
gözünüze görünemem
GÖRÜNMEZ ÖLÜ ÇOCUKLAR!..." Nazım HİKMET.
--NE SÖYLESEK BİR EKSİK!.. İnsan olmak için, gerçekten insan olmak ne zormuş. Göz yaşı olmak bile kolaymış da!..
--Işıklar içinde olun ey güzel yoksul köy çocukları!...
arkanızdan döktüğüm iki damla göz yaşı bile derdime çare olmaz ki!...
--Şimdi talan mevsimi, kusura bakmayın, size sıra gelemez ki!..