Yık-Yap Oğlum. İstifa da Ne?

Bu aralara tam Şair Cemal Süreya'lığım üstümde. "Dalgınım;/ dalıp dalıp gidiyorum bu ara,/ neyi nereye koyduğumu unutuyorum./ Dargınım;/ kırıla döküle gidiyorum bu ara./ insanlar o kadar acımasız ki;/ Kimi nereye koyduysam bulamıyorum…"

--Tv'de bir çok kanalın haberlerine ve geçiş yapar iken de denk gelen proğramlarına bakıyorum. Artık dayanamıyorum. Ya binbirinci kere dinlediğim konu ve konuşmacılar ya da, birilerine tetikçilik yapsın diye ağızlarına bir parmak bal sürülen yalaka ve tetikçiler. Sanki kendi dertlerine derman olmuşlar da, millete akıl veriyor. Neresinden tutsan elinde kalıyor.

--O yüzden, ben de artık nadiren Tv izliyorum, ya da gelen gazetelere şöyle bir gözucu ile bakıyorum.

--Benim şöyle bir düşünce sistematiğim vardır.

--Örneğin siz. Bana bir kötülük yaptınız, canımı acıttınız, incilttiniz. Size kızmam da, ilk önce kendime kızarım. Salak, bu kazığı neden yedin. Neden bu kadar salak oldun, diye. Yaşamda her şey öyle kişilerin kendilerince elbette ki kontrol edilemez ama, seçimler, kendi tercihinlerimiz gibi konularda da, sorumluluk kişide olur. O yüzden de siz, benim çevremde iseniz ve de bana bir kötülük yapmış iseniz, kendime kızarım. Çünkü, neden bu kadar salak oldun oğlum diye. Kişi, yani ben potansiyel salak olduktan sonra, siz değil, bir başkası gelir aynısını yapar ve kandırır.

--Yöneticiler, halktan ha bire sms mesajlar ile para istiyor. Aslında vermekte bir sorun yok.

--Ama ben başka şekillerde devletime, oğrudan ya da dolaylı vergiler olarak, harç olarak vergimi veriyorum.

--Peki verdiğim bu paralar nasıl kullanılıyor?

--Yol, köprü, havaalanı, hastane vb şeyler yapılarak, yaptırılarak.

--Çok iyi. Benim Birader çok gezer ama, hiç istanbul'a da traktör ile de gitmemiştir. Zaten istese de gidemez. Bir kaç yıl önce, bir trafik cezası mı, köprüden kacak geçiş cezası mı bir şey gelmiş;.

--İlgililere iyi de ben bu parayı ödeyeyim de, köprüden de traktör ile geçeyim demiş. Olur mu, köprüden traktör ile geçilir mi? Sen aklını mı yedin. O da, böyle pasları gol yamaya bayılır.

--İyi de, bu benim traktörümün plakasına yazılan ceza, deyince durumu düzeltmişiler.

--İyi de bir de bu köprülerden, hiç geçmeyenlerin hatta yaşamları boyunca da geçme olasılığı olmayanların günahı ne de, bu geçmedikleri köprülere, uçmadıkları havaalanlarına, tedavi bile olamadıkları hastanelere neden vergilerinden alınan paralar "yolcu, hasta, uçuş" garanti paralarını ödüyorlar.

--İlahi Dede Korkut, mezarından huzurlu uyu. Sen masal olarak anlatmıştın ama, bize gerçek olarak yediriyorlar. Hem de, şu koronavirüslü günlerde bile.

--İşin daha ilginci, bu durumdan şikayet edenler ise, en azından şimdilik evlerine ekmek götürenler. Götüremiyenler mi. "Padişahım, sen çok yaşa!.. "

--Ben şunu anlamak da zorluk çekiyorum. Ben şahsen yaptığım, seçtiğim her şeyden birileri genel olarak zarar görür ise rahatsız olur üzülürüm. Ama çevrede, bu işten benim kadar hatta daha fazla rahatsız olan birileri bile, bu durumu eleştirene küfür, cebine atana de yalakalık ediyor. Bundan daha ötesi, ne ola ki?

--Dün, Gökova-Sedir Adasında yaşanalar, Salda Gölü kıyısında da olmasın diye bir yazı yazdım. Adam yazılanı anlamadığı gibi, hayatında görmediği, duymadığı dünyaca ünlü Sedir Adası'nın fotoğrafını da, Salda Gölü fotoğrafı değil, yalan yanlış yazıyorsun diye ahkam kesiyor. Allah kolaylık versin.

--Son zamanlar da dahil geneli özetleyen, ama son zamanlarda özellikle iktidarın yaptığı bazı şeyleri anlayamayanlara, bana deneyimli bir bürokratın anlattığı öyküyü anlatayım.

--Malûm, eskiden Mülkiye'den çıkanların çoğu Kaymakan, Vali olurlardı. Bir delikanlı da, Mülkiye'den mezun olur ve bir ilçeye Kaymakam vekili(Kaymakam) olarak atanır.

--Yedi sekiz ay çalşıtıktan sonra, bir piyasada başka işler yapan arkadaşlarına bakar, bir de kendisine ve istifa etmeye karar verir.

--Soluğu dosdoğru Vali Beyin Makamında alır.

--Bir kısım seramoniden sonra Vali Beyin huzuruna çıkar.

--Vali bey genç kaymakam adayına büyük bir özen gösterir, iltifatlar eder ve sonra da, "buyur Kaymakam Bey, Sevgili Meslektaşım, ne isteğin, arzun var" der.

--Genç kaymakam adayı da, "istifa etmek istiyorum, efendim" der.

--Vali Bey, birden ayağa kalkar ve o ne demek, siz daha Kaymakamlıklar, Valilikler yapacaksınız, bu ülkeye, millete hizmet edeceksiniz "der. "Neden istifa etmek istiyorsunuz ki?"

--Genç Kaymakan, utana sıkıla, "Başka işleri yapan arkadaşlarımı görüyorum, ama ben maddi olarak, geçinemiyorum efendim."

--Vali Bey gün görmüş adam. Sakin ol ve beni iyi dinle diye yanına oturur. Söyle bakalım Kaymakam Bey, değerli meslektaşım."

--İlçende, okul, hükümet konağı, hastane falan filan yok mu?

--Kaymakam bir şey anlamaz ama "evet efendim var".

--O zaman şimdi gideceksin ilçene, buraların duvarlarını, çatılarını, ne var ise, YIKACAKSIN-YAPACAKSIN" der ve kaymakamı uğurlar.

--Aradan bir süre daha geçer ve kaymakam yine gelir. Ve Vali Bey, Kaymakama sorar. "Hayırdır, Sevgili Meslektaşım, bu defa ki ziyaretinizin sebebi nedir?

--Kaymakam bey gayet rahat tavırlar ile, "Efendim, önceki geldiğinde gerçekten geçinemiyordum,

--Ama bu defa, kaymakamlık yapmaya ihtiyacım kalmadı"

--Tabi olay böyledir, değildir; abartıldır, o ayrı bir konu ama, "DEVLETİN MALI DENİZ, YEMEYEN DOMUZ" diye de o ünlü bir sözü de "es geçmemek" gerek.

--Geçenlerde çalıştığım kurumlardan birinin tepe yöneticine, çalşırken "laf, söz olmasın diye özel görüşmedir, değildir demen o kadar telefon faturasını, araç benzinini ödedik, görevimiz gereği iken bile " deyince. Birlikte sustuk. Devlet terbiyesi, bu soruyu bile sormayı ayıp sayar da.

--Bazen her şeyin içinde olmuş, yaşamış, görmüş birisi olarak olanlara, değil de, ahalinin bu vurdum duymazlığına ve küstah kabullenişine üzülüyorum.

--Tam da burada Mehmet Akif Ersoy'un "Ye's Şiiri" geliyor insanın aklına ve derin nefes alıyorum.

--"Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;

Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır."

BU VATAN BATMAYACAKTIR.