Sınırlar aşan bu Covid-19 salgınından, moda deyimi ile Pamdemisinden sonra biraz da Pazar günü evde zorunlu oturmanın etkisi ile radyo dinliyor, kitap okuyor, internet tarayıp dururken, araya reklam gibi şarkılar takılıyor.
--Nereden çıktı ise, Timur Selçuk'un babası Münir Nurettin Selçuk'un Ümit Yaşar Oğuzcan'ın dizelerinden bestelediği bu şarkısı dilime takıldı;
"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın."
--Bahar gelince herkes gibi azıcık benim de kanım kaynar ama, bu aralar hani derler ya, "kendime bile sözüm geçmiyor" artık.
--O yüzden, Ankara'da bir Üniversitede iktisat hocası Profesör Mustafa Durmuş hocamın, Covid-19'un ikinci yılı için yaptığı değerlendirme makalesini okuyorum.
--Mustafa Hocamın ABD'nin mortgage krizi için; "2008 yılında ABD’de başlayan ve ipotekli konut kredilerinin menkul kıymetleştirilmesi sonucunda patlak veren finansal kriz, 1929 krizinden sonra (Covid-19’a kadar) en derin kriz olarak tarihe geçti." diye söz ettikten sonra;
--Bu Covid-19 uluslararası salgınından sonra, dünyanın yeni bir krize sürüklendiğinden, şirketlerde bir "zombileşme"den söz etmiş.
--Her ne kadar zombileşme, "aptallaşmak, bönleşmek, budalalaşmak" gibi tanımlansada, filmlerdeki "zombiler" ise hiç de öyle aptal, bön falan değiller, hatta baya kirli işler bile çeviriyorlardı.
--İnsanlar da zombileşecek mi bilmiyorum ama, bir şeylerin değişeceği kesin. Yani yıllar önce ilk Süleyman Demirel, bir seçimde kullanmış, "Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak" diye.
--Ekrem İmamoğlu, istanbul 2019 yerel seçim gezisinde otobüsüne yaklaşan Berkay'ın "Ekrem abi her şey çok güzel olacak" sözü seçim sloganı oldu ama, pandemi herkesin hevesini kursağında bıraktı.
--Timur Selçuk da, Babası Münir Nurettin Selçuk da bu şarkıyı yangın yangın öyle içten, öyle yürekten söylerdi ki!..
--"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,/ Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın" dizelerini, söyleten neydi, Ümit Yaşar ne kadar ne kadar çaresizdi bilemem ama, artık toplum katmanları arasında bu dizleri bilmeseler de, seçtiklerine ve yaşadıkları ülke yetkililerine:
--"Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;/ Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın." diyenlerin sayısı hiç de az olmasa gerek.
--Siz hangi şarkıyı söylüyorsunuz bilemem ama, bu günleri de arayacağımız kesin. Hele bizler bu kafa ile giderken, bir de kafası bulanıkların gölgesinde ve tercihleri sayesinde de hepimiz için ufukta ışık gören var mı? Huuu, sesimi duyan var mı?