Ötenazi, tabi ki bir insanın yaşam azmini yitirmesi sonucu yaşamına son verme isteği ve tercihi olamaz ve olmamalı.
Ancak tıbben yaşama şansı olmayan ve acılar içerisinde kıvrananlar için böyle bir tercih neden olmasın. Bunun yöntemleri ise; acısız veya çok az acıtan bir ölümcül enjekte yaparak, yüksek dozda ilaç vermek veya kişiyi yaşam destek ünitesinden ayırıp sonlandırmakla olmaktadır.
Dinimiz her ne kadar buna karşı olsa da ağrı kesicilerin etkili olmadığı bu geri dönüşümü olmayan hastalarda günah sayılamayacağını düşünmekteyim.
Ötenazi; farklı yasal uygulamalara tabiidir. Pasif ötenazi genelde birçok ülkede, farklı koşullar altında yasalken, aktif ötenazi ise; çoğu ülkede yasaktır.
Siz hiç akciğer kanseri bir hastanın son evresini gördünüz mü? Ben gördüm. Allah kimseye yaşatmasın. Verilen ağrı kesicilerin dozajının bir yararı ve sınırı yok. Zaten bu verilen ağrı kesicilerin yan etkileri; vücudu zehirlediği gibi kişinin ölüm sürecini hızlandırmaktadır.
Bu süreçten hiç kurtulan olmadığına göre; O halde niye hastaya işkence yapılıyor? Doktorlara; “Ne Olur Beni Böyle Yaşatmayın “ Diye yalvaran hastayı zorlamanın bir anlamı olmamalıdır. Bu yüzden ötenazi daha mantıklı gözükmektedir.
Hastaların bu vicdani yakarışlarına sessiz kalmayan doktorlarımız da vardır diye düşünüyorum.
Sevgi ve Saygılarımla